Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska Sędziowie: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędzia del. WSA Jolanta Górska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2019 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej [...] i Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2018 r. sygn. akt I SA/Wa 2316/15 w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej [...] i Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta [...] na decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 2316/15, oddalił skargę Gminy Miejskiej [...] i Skarbu Państwa - Prezydenta Miasta [...] na decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] listopada 2015 r., nr [...] , w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok ten wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Minister Administracji i Cyfryzacji decyzją z dnia [...] listopada 2015 r., nr [...] [...] , wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r., poz. 1257) - dalej zwanej k.p.a., utrzymał w mocy decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] lipca 2015 r., znak: [...] , nr [...], stwierdzającą nieważność części (w odpowiednim udziale) decyzji komunalizacyjnej Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 1992 r., znak: [...]. Decyzją tą, działając na podstawie art. 18 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. nr 32, poz. 191 ze zm.), Wojewoda stwierdził nabycie przez Gminę [...] z mocy prawa, nieodpłatnie własności zabudowanej nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej [...], obręb nr [...] ([...]), działka nr [...] - uregulowanej w księdze wieczystej KW nr [...], prowadzonej przez Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego dla [...] w [...].
Podstawę stwierdzenia nieważności decyzji komunalizacyjnej z dnia [...] sierpnia 1992 r. stanowiła ostateczna decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2013 r., znak: [...], stwierdzająca nieważność części decyzji Naczelnika Dzielnicy [...] z dnia [...] listopada 1986 r., nr [...], o "przejściu" na własność Skarbu Państwa działki nr [...] przy ul. [...]w [...] a tym samym ustalenie, że w dacie komunalizacji sporna nieruchomość w określonym udziale we współwłasności nie stanowiła własności Skarbu Państwa albowiem z obrotu prawnego w trybie nadzwyczajnym z mocą ex tunc została wyeliminowana decyzja administracyjna potwierdzająca w odpowiednim udziale tytuł prawny Skarbu Państwa do przedmiotowego gruntu.
We wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skardze na powyższą decyzję Gmina Miejska [...] i Skarb Państwa, reprezentowany przez Prezydenta Miasta [...], zarzucili, że wydana została ona z naruszeniem przepisów postępowania, tj.:
- art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., poprzez jego niezastosowanie, w sytuacji gdy na organie ciąży obowiązek zawieszenia postępowania, a to z uwagi na toczące się przed Naczelnym Sądem Administracyjnym postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Dzielnicy [...] Śródmieście z dnia [...] listopada 1986 r., nr [...], którego wynik ma wpływ na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie;
- art. 156 § 2 k.p.a., poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na błędnym przyjęciu przez organ, że od daty wydania przez Wojewodę [...] decyzji z dnia [...] sierpnia 1992 r., znak [...], nie nastąpił znaczny upływ czasu, podczas gdy od daty wydania powołanego orzeczenia upłynęły 23 lata.