Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o przydziale kwatery tymczasowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) del. WSA Rafał Wolnik Protokolant specjalista Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 października 2011 r. sygn. akt II SA/Wa 836/11 w sprawie ze skargi J.M. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o przydziale kwatery tymczasowej 1. uchyla zaskarżony wyrok i stwierdza nieważność decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 stycznia 2011r. nr [...], 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych na rzecz J.M. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 października 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 836/11 oddalił skargę J.M. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 stycznia 2011 r. nr [...]w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o przydziale kwatery tymczasowej.

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że decyzją Nr [...]z 26 października 2010 r. Komendant Główny Policji działając na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 i art. 157 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., zwana dalej Kpa), art. 97 ust. 5 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277, zwana dalej ustawą o Policji) oraz § 14 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 18 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz przydziału i opróżniania tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów (Dz. U. Nr 105, poz. 884), po rozpatrzeniu wniosku J.M. o stwierdzenie nieważności decyzji Komendanta Stołecznego Policji Nr [...]z 13 sierpnia 2003 r. przydzielającej stronie kwaterę tymczasową przy ul. [...]w Warszawie, odmówił stwierdzenia nieważności tej decyzji.

W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji wskazał, iż ww. decyzją Komendanta Stołecznego Policji Nr [...]z 13 sierpnia 2003 r. stronie przydzielono kwaterę tymczasową przy ul. [...]w Warszawie. Wnioskiem z 31 maja 2010 r. funkcjonariusz wniósł o stwierdzenie nieważności wskazanej wyżej decyzji oraz wydanie decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego. Pismem z 1 czerwca 2010 r. wniosek o dopuszczenie do udziału w ww. postępowaniu administracyjnym złożyło Stowarzyszenie Mieszkańców [...]. Na podstawie postanowienia Komendanta Głównego Policji z 6 lipca 2010 r. ww. stowarzyszenie zostało dopuszczone do udziału w sprawie.

Przedstawiając istotę postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji organ wyjaśnił, że elementem koniecznym do stwierdzenia nieważności decyzji, jest ustalenie, że jej postanowienia naruszają prawo w sposób rażący. Rażące naruszenie prawa polega na oczywistej sprzeczności pomiędzy treścią przepisu prawa, a rozstrzygnięciem objętym decyzją. Podstawę prawną decyzji z 13 sierpnia 2003 r. o przydziale kwatery tymczasowej był § 10 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 17 października 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz przydziału i opróżniania tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów (Dz. U. Nr 131, poz. 1469, zwane dalej także jako rozporządzenie MSWiA).

Organ pierwszej instancji wskazał, iż rozgraniczenie lokali pozostających w zasobach jednostek policji na lokale mieszkalne oraz na tymczasowe kwatery jest związane z przeznaczeniem danego lokalu. Kwatera tymczasowa służy zaspokajaniu tymczasowych potrzeb mieszkaniowych funkcjonariuszy Policji na okres pełnienia służby celem wypełnienia ich obowiązków służbowych. Charakter lokali mieszkalnych ma na celu trwałe zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych funkcjonariuszy, a lokale takie przeznaczone są do stałego pobytu ludzi. Będący podstawą przydziału lokalu art. 88 ustawy o Policji określa jedynie, że policjantowi w służbie stałej przysługuje lokal mieszkalny, nie określa jednak jakichkolwiek wyłączeń, które powodowałoby, że policjantowi w służbie stałej nie można przyznać kwatery tymczasowej.

Strona 1/7