Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie sędzia NSA Jerzy Bujko (spr.) sędzia del. WSA Marian Wolanin Protokolant st. inspektor sądowy Urszula Radziuk po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. Sp. z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 października 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 1058/09 w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania orzeczenia w części z naruszeniem prawa, a w pozostałej części stwierdzenia jego nieważności oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 22 października 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. Sp. z o.o. w Warszawie na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] kwietnia 2009 r. w przedmiocie stwierdzenia wydania orzeczenia w części z naruszeniem prawa, a w pozostałej części stwierdzenia jego nieważności.
Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Orzeczeniem administracyjnym z dnia [...] sierpnia 1961 r. Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy odmówiło J.J. przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. [...] i jednocześnie stwierdziło, że wszystkie budynki znajdujące się na powyższym gruncie przeszły na własność Skarbu Państwa. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że teren przedmiotowej nieruchomości zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego został przeznaczony pod budowę budynku biurowego, a zatem korzystanie z gruntu przez byłego właściciela nie dawało się pogodzić z planowanym przeznaczeniem tej nieruchomości. W aktach postępowania brak jest odwołania od ww. orzeczenia.
W dniu 9 marca 2001 r. do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast wpłynął wniosek T.J. - następcy prawnego byłego właściciela nieruchomości, o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego z dnia [...] sierpnia 1961 r., bowiem zdaniem wnioskodawczyni nie zostało wykazane, że niemożliwe jest pogodzenie korzystania z gruntu przez dotychczasowego właściciela z jego przeznaczeniem, określonym w planie zagospodarowania. Wnioskodawczyni podała, że wymienione orzeczenie rażąco naruszało art. 7 ust. 2 dekretu z 26 października 1945 r. o gruntach warszawskich.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2006 r. Minister Transportu i Budownictwa odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia [...] sierpnia 1961 r., natomiast decyzją z dnia [...] grudnia 2006 r., nr [...] Minister Infrastruktury utrzymał powyższą decyzję w mocy.
Na skutek skargi T.J., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 maja 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 411/07, uchylił zaskarżoną decyzję z dnia [...] grudnia 2006 r. oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] kwietnia 2006 r.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. stwierdził, że orzeczenie Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z dnia [...] sierpnia 1961 r., w części dotyczącej gruntu objętego księgą wieczystą KW nr [...] zostało wydane z naruszeniem prawa, a w pozostałej części stwierdził jego nieważność. Organ stwierdził, że stanowisko o braku możliwości pogodzenia przeznaczenia nieruchomości z obowiązującym planem zabudowy z 11 sierpnia 1931 r. nie znajduje potwierdzenia w zebranych dowodach i dlatego orzeczenie to rażąco narusza prawo. Jednakże w stosunku do części nieruchomości zaszły nieodwracalne skutki prawne, co wyłącza możliwość stwierdzenia nieważności.
Z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej powyższą decyzją wystąpiły A. Sp. z o.o. w W. oraz B. S.A. w W.