Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska (spr.) Sędziowie NSA Joanna Banasiewicz del. WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Protokolant sekretarz sądowy Paweł Florjanowicz po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 29 sierpnia 2012 r. sygn. akt II SA/Bd 356/12 w sprawie ze skargi M.P. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta Bydgoszczy po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 12 października 2011r., sygn. akt II SA/Bd 957/11 w przedmiocie rejestracji czasowej samochodu osobowego oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 29 sierpnia 2012 r. sygn. akt II SA/Bd 356/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę M. P. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta Bydgoszcz po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy w przedmiocie czasowej rejestracji samochodu osobowego.
Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku stan faktyczny sprawy, Sąd wyjaśnił:
Pismem z dnia 12 marca 2012 r. M. P. wniósł skargę na niewykonanie wyroku Sądu z dnia 12 października 2011 r., II SA/Bd 957/11, którym uchylona została decyzja o odmowie zarejestrowania pojazdu mechanicznego oraz o wymierzeniu organowi grzywny. W skardze wskazał, iż akta sprawy zostały zwrócone przez Sąd organowi 14 grudnia 2011 r. i mimo dwóch pisemnych wezwań postępowanie przedłużono do 14 marca 2012 r., pomimo iż dostarczył organowi z własnej inicjatywy urzędowe dokumenty zawierające odpowiedzi na pytania wskazane przez Sąd i wyjaśniające okoliczności, na które organ powoływał się w kolejnych postanowieniach o przedłużeniu postępowania. Odpowiadając na skargę organ przedstawił cały tok postępowania, zakończony wydaniem 14 marca 2012 r. decyzji o tymczasowym zarejestrowaniu pojazdu.
Oddalenie skargi Wojewódzki Sąd uzasadnił, po omówieniu art. 35 K.p.a., następująco:
Błędne jest stanowisko skarżącego, że organ ma maksymalnie 60 dni na załatwienie sprawy, bowiem terminy, o których mowa w art. 35 § 2 K.p.a. liczone są w miesiącach. Z akt sprawy wynika, że akta do organu zostały przekazane przez Sąd 14 grudnia 2012 r. i od tego dnia liczony był dwumiesięczny termin, który upływał w 14 lutego 2012 r., a nie 12 lutego 2012 r., jak wyliczył skarżący. Jednak postanowieniem z dnia 9 lutego 2012 r. organ, zgodnie z art. 36 K.p.a., powiadomił strony, że nie jest możliwe załatwienie sprawy do 14 lutego 2012 r. i wyznaczył termin załatwienia na 14 marca 2012 r., wyjaśniając przyczyny zwłoki.
Wyrok, który uchylił decyzję o odmowie rejestracji pojazdu nakładał na organ obowiązek zebrania niezbędnych dokumentów oraz podjęcia czynności zmierzających do wyjaśnienia niejasnych kwestii, a Sąd w tym wyroku stwierdził też, że sprawa ma charakter skomplikowany. Z akt sprawy wynika, że Prezydent Miasta Bydgoszcz niezwłocznie przystąpił do wykonania wyroku, kierując pismo do Starostwa Powiatowego w S., Konsulatu Generalnego RP w Monachium, Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych Komendy Głównej Policji oraz prośbę o zajęcie stanowiska przez Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, a odpowiedzi od tych instytucji wpływały sukcesywnie, już w następnym roku, przy czym niemieckie wymagały tłumaczenia. Z Konsulatu natomiast w ogóle nie nadeszła odpowiedź. Skomplikowany charakter sprawy nie budzi wątpliwości i uzasadnia przedłużanie terminu załatwienia sprawy - poinformowano zawiadomieniem z 12 stycznia 2012 r. - do 14 lutego z powodu nieuzyskania odpowiedzi z Konsulatu. Z dalszej analizy postępowania organu wynika, iż skarżący został wezwany, pismem z 10 lutego 2012 r., do stawienia się 17 lutego 2012 r. celem złożenia wyjaśnień, a wezwanie to było doręczane pięciokrotnie, w rezultacie doręczone 24 lutego 2012 r., a przesłuchanie odbyło się dopiero 28 lutego 2012 r. Po uzyskaniu ze Starostwa Powiatowego w S. potwierdzenia rejestracji i przetłumaczenia na język polski oraz informacji o zatrzymaniu dowodu rejestracyjnego i jego zniszczeniu mogła być wydana decyzja o czasowej rejestracji, co stało się 14 marca 2012 r. Należy podkreślić, że obowiązkiem pozyskania dokumentów został obarczony organ, a nie skarżący, wobec tego nie można było na dokumentacji dostarczonej przez skarżącego poprzestać. W takim stanie rzeczy nie można uznać, że nastąpiła przewlekłość postępowania.