Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Sędziowie sędzia NSA Ewa Dzbeńska sędzia del. WSA Marian Wolanin Protokolant Urszula Radziuk po rozpoznaniu w dniu 9 października 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Infrastruktury od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 listopada 2008 r. sygn. akt I SA/Wa 1000/08 w sprawie ze skargi T. J. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) grudnia 2006 r. nr (...) w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny w związku z bezczynnością po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24.05.2007r., sygn. akt I SA/Wa 411/07 oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 25 listopada 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wymierzył Ministrowi Infrastruktury grzywnę w wysokości 500 (pięćset) złotych płatną w terminie jednego miesiąca od daty uprawomocnienia się wyroku oraz zasądził na rzecz skarżącej T. J. kwotę 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego w sprawie ze skargi T. J. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia (...) grudnia 2006 r. nr (...) w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny w związku z bezczynnością po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 maja 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 411/07.
W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż wyrokiem z dnia 24 maja 2007 r. sygn. akt I SA/Wa 411/07 uchylił decyzję Ministra Budownictwa z dnia (...) grudnia 2006 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia (...) kwietnia 2006 r., którymi organy odmówiły stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z dnia (...) sierpnia 1961 r. odmawiającego przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. Ż. Orzeczenie to wraz z aktami sprawy zostało doręczone Ministrowi Budownictwa w dniu 30 sierpnia 2007 r.
Pismem z dnia (...) października 2007 r. skarżąca wezwała Ministra Budownictwa do wykonania wyroku Sądu z dnia 24 maja 2007 r. i załatwienia sprawy merytorycznie w terminie określonym w kodeksie postępowania administracyjnego. Nie doczekawszy się merytorycznego rozpatrzenia sprawy w dniu (...) czerwca 2008 r. wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ze skargą na dalszą bezczynność organu, który nie podjął działań zmierzających do merytorycznego załatwienia sprawy i wniosła o wymierzenie z tego powodu Ministrowi Infrastruktury grzywny oraz stwierdzenie przez Sąd, na podstawie art. 154 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wydania decyzji Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z dnia (...) sierpnia 1961 r. z naruszeniem prawa, gdyż pozwala na to charakter sprawy, a jej stan faktyczny i prawny nie budzą wątpliwości.
W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury wniósł o jej oddalenie, przedstawiając dotychczasowy stan sprawy oraz wyjaśniając, jakie czynności zmierzające do jej merytorycznego rozpatrzenia organ podejmował po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W dniu (...) listopada 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęło pismo Ministra Infrastruktury zawierające wniosek o umorzenie postępowania sądowego z uwagi na fakt, że w dniu (...) listopada 2008 r. organ wydał decyzję merytorycznie rozstrzygająca sprawę. Do pisma załączono kserokopię decyzji Ministra Infrastruktury z dnia (...) listopada 2008 r. nr (...).
Wydając zaskarżony wyrok Sąd pierwszej instancji podniósł, iż Minister Infrastruktury w dacie orzekania w niniejszej sprawie nie pozostawał już w bezczynności, ponieważ w dniu (...) listopada 2008 r. wydał decyzję nr (...), którą rozpatrzył wniosek o stwierdzenie nieważności orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z dnia (...) sierpnia 1961 r. odmawiającego przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. Ż., jednak wydał powyższą decyzję po upływie terminów wynikających z kodeksu postępowania administracyjnego (art. 35-37) i już po wniesieniu w dniu 7 lipca 2008 r. skargi z dnia 19 czerwca 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.