Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędzia del. WSA Marek Wroczyński Protokolant: specjalista Edyta Pacewicz po rozpoznaniu w dniu 19 października 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. Spółka z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 442/14 w sprawie ze skargi M. Spółka z o.o. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 26 czerwca 2014r., I SA/Wa 442/14 oddalił skargę M. Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] grudnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość przejętą pod budowę autostrady. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że zgodnie z art. 138 § 2 k.p.a. organ odwoławczy może uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji, gdy decyzja ta została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, a konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie. Przekazując sprawę, organ ten powinien wskazać, jakie okoliczności należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrzeniu sprawy. Organ może zatem wydać ten rodzaj decyzji kasacyjnej jedynie wówczas, gdy do rozstrzygnięcia sprawy konieczne jest uprzednie przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w całości lub w znacznej części.
W tej sprawie decyzja I instancji dotyczyła przyznania odszkodowania za nieruchomości przeznaczone pod inwestycję drogową tj. rozbudowę autostrady A-1, a zatem postępowanie toczyło się na podstawie ustawy z 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 ze zm., dalej jako "specustawa"). Zgodnie z art. 18 ust. 1 specustawy, w związku z art. 6 ust. 1 ustawy z 25 lipca 2008 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 154, poz. 958) w przedmiotowej sprawie wysokość odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość ustala się według jej stanu na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi i według jej wartości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości, przy czym wartość nieruchomości określają rzeczoznawcy majątkowi. Do sposobu ustalenia odszkodowania mają z kolei zastosowanie przepisy rozdziału 5 działu III ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, której art. 156 ust. 1 i 3 stanowi, że rzeczoznawca majątkowy sporządza na piśmie opinię o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego. Operat szacunkowy może być wykorzystywany do celu, dla którego został sporządzony, przez okres 12 miesięcy od daty jego sporządzenia, chyba że wystąpiły zmiany uwarunkowań prawnych lub istotne zmiany czynników, o których mowa w art. 154. Ponadto w myśl art. 156 ust. 4 u.g.n., operat szacunkowy może być wykorzystywany po upływie okresu, o którym mowa w ust. 3, po potwierdzeniu jego aktualności przez rzeczoznawcę majątkowego. Potwierdzenie aktualności operatu następuje przez umieszczenie stosownej klauzuli w operacie szacunkowym przez rzeczoznawcę, który go sporządził.
W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości fakt, że operat szacunkowy będący podstawą określenia przez organ I instancji wysokości odszkodowania za sporne działki został sporządzony w dniu 14 maja 2010 r. Zatem w dacie wydawania przez Ministra Infrastruktury i Rozwoju decyzji z [...] grudnia 2013 r. okres wskazany w art. 156 ust. 3 u.g.n. już upłynął. W takiej sytuacji prawidłowo organ odwoławczy wystąpił pismem z 23 września 2013 r. do rzeczoznawców majątkowych J. J. i K. K. o wyjaśnienie kwestii aktualności operatu szacunkowego z 14 maja 2010 roku. Pismem z 9 października 2013 r. wyjaśniono, iż operat szacunkowy utracił swoją aktualność.