Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Rausz (spr.), Sędziowie NSA Izabella Kulig-Maciszewska, Cezary Pryca, Protokolant Joanna Szcześniak, po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2004 r. sygn. akt I SA/Wa 964/04 w sprawie ze skargi M. A. K., A. M. S., Lidii S., T. W. i E. R. w przedmiocie wymierzenia grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w Warszawie oddala skargę kasacyjną
Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 16 września 2003 r., I SA 2697/01 uchylił postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z [...] i [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy z 21 września 1959 r. o odmowie przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej przy ul. [...]. W uzasadnieniu swego wyroku NSA podkreślił, że na organie prowadzącym postępowanie spoczywa obowiązek ustalenia wszystkich stron postępowania i zapewnienia im czynnego udziału w postępowaniu. Orzeczenie to wraz z administracyjnymi aktami sprawy zostało doręczone Kolegium 24 października 2003 r.
Wnioskiem z 12 listopada 2003 r. M. A. K., A. M. S., L. S., T. W. i E. R. wezwali Kolegium do pilnego stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej m. st. Warszawy z 21 września 1959 r.
Nie doczekawszy się decyzji w sprawie, strony w dniu 21 maja 2004 r. wystąpiły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ze skargą na dalszą bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie. Podnoszą w niej, że mimo uprzedniego pisemnego wezwania do wykonania wyroku NSA, Kolegium - do dnia 11 maja 2004 r. - nie podjęło żadnych działań zmierzających w tym kierunku. Z tego powodu wnoszą o wymierzenie temu organowi grzywny.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie wniosło o jej oddalenie jako bezpodstawnej. W jej uzasadnieniu stwierdzono, że do Kolegium wpływa duża liczba spraw, które rozpatrywane są wedle kolejności wpływu, co spowodowało konieczność przesunięcia przedmiotowej sprawy na dalszy termin. Podkreślono w niej, że wyznaczono nowy termin załatwienia sprawy na dzień 15 sierpnia 2004 r., o czym zawiadomiono strony pismem z 28 czerwca 2004 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wymierzając Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w Warszawie grzywnę zważył, iż stosownie do art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny. Z przepisu tego wynikają dwie przesłanki, które muszą być spełnione łącznie, aby móc organowi administracji wymierzyć grzywnę. Po pierwsze, organ ten musi pozostawać w bezczynności po wyroku uchylającym zaskarżony akt, w tym przypadku postanowienie o zawieszeniu postępowania. Po drugie, wymierzenie grzywny jest możliwe po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku. Obie te przesłanki zostały spełnione w rozpoznawanej sprawie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie w dacie orzekania w niniejszej sprawie pozostawało w bezczynności po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności, ponieważ nie rozpoznało sprawy w powtórnym postępowaniu, prowadzonym na skutek wyroku sądowego, mimo upływu terminu określonego w przepisach ustawy. Wniosek taki wynika z analizy przepisów zawartych w art. 35 - 37 k.p.a. Podanie skarżących nie zostało załatwione do tej pory, mimo że od doręczenia Kolegium stosownego orzeczenia NSA upłynął ponad rok i mimo upływu dodatkowego terminu załatwienia sprawy wyznaczonego przez tenże organ. Warunek uprzedniego pisemnego wezwania skarżący dopełnili, składając w Kolegium pismo z 12 listopada 2003 r.