Kwestia wskazania przez Wojewódzki Sąd naruszenia art. 84 § 2 w zw. z art. 24 § 1 pkt 4 i 5 k.p.a. podniesiona była jedynie marginalnie, jak to Sąd zaznaczył i związana z okolicznościami regulowanymi tymi przepisami, dotyczącymi wyłączenia biegłego od udziału w sprawie. Przy tym przepisów tych, tj. art. 84 § 2 w zw. z art. 24 § 1 pkt 4 i 5 k.p.a. Wojewódzki Sąd nie naruszył.
Biegły, jak wynika z art. 84 § 2 k.p.a., podlega wyłączeniu od udziału w sprawie tylko jeżeli zaistnieją okoliczności wskazane w art. 24 § 1 pkt 4 i 5 k.p.a. Natomiast w niniejszej sprawie operat, stanowiący podstawę ustalenia odszkodowania zaskarżonymi decyzjami, sporządzała ta sama biegła, której operat był dowodem przy wydawaniu pierwotnej decyzji o ustaleniu odszkodowania, a która to decyzja została uchylona z powodu wadliwości operatu. W takiej sytuacji można zgodzić się z Sądem co do ew. podstaw wyłączenia biegłego od udziału w sprawie, z uwagi na błędy operatu.
Jednak kwestia wyłączenia biegłego jest z natury formalnej, procesowej, a w sprawie należy zaś zwrócić uwagę na jej stronę merytoryczną. Biegła sporządziła operat pierwszy, który okazał się wadliwy. Drugi operat oszacował wartość tej samej nieruchomości na kwotę prawie 6-krotnie niższą (17.278 zł - 3.291 zł) przy czym operaty te sporządzono w odstępie tylko ponad roku od siebie (maj 2011 r., listopad 2012 r.). Powinno to było wzbudzić wątpliwości organu, czy możliwy był taki spadek wartości nieruchomości.
Ponieważ pierwszy operat okazał się wadliwy, co zostało stwierdzone w sprawie wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 czerwca 2012 r., I SA/Wa 1741/12, zaś drugi jest także wadliwy, jak to wykazał Wojewódzki Sąd w zaskarżonym niniejszą skargą kasacyjną wyroku, to okazuje się, że wbrew twierdzeniu skargi kasacyjnej o dogłębnej ocenie materiału dowodowego, sprawa nie została wyjaśniona. W jej stanie w ogóle nie wiadomo jaka jest rzeczywista wartość nieruchomości, tym samym jakie jest za jej wywłaszczenie należne słuszne odszkodowanie.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 p.p.s.a.