Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zygmunt Zgierski sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) sędzia del. WSA Dariusz Chaciński po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 maja 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 2587/17 w sprawie ze skargi G. M. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia zażalenia oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 23 maja 2018 r. oddalił skargę G. M. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z [...] 2017 r. stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewody [...] z [...] 2017 r. o wezwaniu G. M. do wydania nieruchomości.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wywiódł G. M., reprezentowany przez radcę prawnego ustanowionego w ramach przyznanego skarżącemu prawa pomocy. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów postępowania, a to:
1. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (aktualnie Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm., dalej: p.p.s.a.) w zw. z art. 7, art. 77 § 1 oraz art. 80 k.p.a. poprzez niedokonanie prawidłowej kontroli zaskarżonego postanowienia Ministra Infrastruktury i Budownictwa oraz jego nieuchylenie w sytuacji, gdy organ administracji przekroczył granice swobodnej oceny dowodów i w rezultacie błędnie ustalił, że skuteczne doręczenie skarżącemu postanowienia Wojewody [...] z [...] 2017 r. nastąpiło 6 kwietnia 2017 r. w trybie doręczenia zastępczego, a powyższe naruszenie miało wpływ na wynik sprawy, ponieważ doprowadziło do uznania, że skarżący uchybił terminowi do wniesienia zażalenia;
2. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 44 k.p.a. poprzez błędne przyjęcie, że w niniejszej sprawie miało miejsce tzw. doręczenie zastępcze w trybie art. 44 § 4 k.p.a. i nieuchylenie zaskarżonego postanowienia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z [...] 2017 r. podczas gdy adresat przesyłki (skarżący) nie otrzymał zawiadomień o pozostawieniu przesyłki w urzędzie pocztowym i brak jest dowodów potwierdzających, że takie zawiadomienia zostały pozostawione w skrzynce pocztowej adresata, a zatem nie zostały spełnione przesłanki do uznania skutecznego doręczenia zastępczego, a powyższe naruszenie miało wpływ na wynik sprawy, ponieważ doprowadziło do uznania, że skarżący uchybił terminowi do wniesienia zażalenia.
Wskazując na powyższe wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie na rzecz pełnomocnika skarżącego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej. Jednocześnie oświadczono o zrzeczeniu się rozprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie została oparta na usprawiedliwionych podstawach.
Zgodnie z art. 183 § 1 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak pod rozwagę z urzędu nieważność postępowania. W niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności skutkujące nieważnością postępowania, określone w art. 183 § 2 pkt 1 - 6 p.p.s.a., należało zatem odnieść się do zasadniczych zarzutów stanowiących istotę skargi kasacyjnej. Ta zaś w całości poświęcona została zagadnieniu prawidłowości doręczenia skarżącemu postanowienia Wojewody [...] z [...] 2017 r., od którego wywiedzione zostało zażalenie, uznane następnie za spóźnione.