Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz (spr.), Sędziowie NSA Jerzy Stankowski, Jan Paweł Tarno, Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 grudnia 2006r. sygn. akt I SA/Wa 986/06 w sprawie ze skargi E. S. na postanowienie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu podania uchyla punkt 1 zaskarżonego wyroku i w tym zakresie przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 grudnia 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 986/06 oddalił skargę E. S. na postanowienie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zwrotu podania (pkt 1) oraz przyznał od Skarbu Państwa wynagrodzenie pełnomocnikowi z urzędu (pkt 2).
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.
Postanowieniem z dnia [...] Minister Transportu i Budownictwa utrzymał w mocy postanowienie Wojewody P. z dnia [...] zwracające na podstawie art. 66 § 3 k.p.a. podanie E. S. w sprawie uregulowania stanu prawnego nieruchomości położonej w G. Z., oznaczonej jako działka nr [...].
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia organ administracji podał, w związku z podnoszoną przez E. S. kwestią niezgodności pomiędzy zapisem w księdze wieczystej a wypisem z rejestru gruntów, że prawo własności potwierdza wpis w księdze wieczystej, natomiast, w ewidencji gruntów jedynie rejestruje się istniejący stan prawny, a zatem wpis w rejestrze gruntów dotyczący praw do gruntu ma charakter jedynie informacyjny i nie stanowi potwierdzenia prawa własności. Tym samym w celu uzgodnienia treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym należy zwrócić się do właściwego sadu rejonowego. Również postępowanie o ustanowienie drogi koniecznej jest prowadzone przed sądem cywilnym. Z tych względów uznano postanowienie Wojewody P. z dnia [...] za zgodnie z art. 66 § 3 k.p.a.
Skargę na powyższe postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosła E. S. zarzucając nieuwzględnienie przedstawionych przez nią okoliczności faktycznych i prawnych . W obszernym uzasadnieniu skargi przedstawiła swoje stanowisko odnośnie praw właścicielskich do działki oznaczonej nr [...] oraz kłopoty związane z niemożnością korzystania z działek gruntu z powodu braku dojazdu do nich, wniosła o unieważnienie zaskarżonego postanowienia i rozstrzygnięcie sporu, kto jest właścicielem spornych działek.
W odpowiedzi na skargę Minister Budownictwa wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalając zaskarżonym wyrokiem skargę stwierdził, iż nie zasługuje ona na uwzględnienie, gdyż zaskarżonemu postanowieniu ani poprzedzającemu je postanowieniu Wojewody P. z dnia 17 sierpnia 2006 r. nie można postawić zarzutu naruszenia prawa. W art. 66 § 3 k.p.a. (omyłkowo powołano art. 66 § 1 k.p.a.) przewidziano okoliczności, w których organ administracji publicznej dokonuje zwrotu wniesionego podania. Następuje to w dwóch sytuacjach: gdy podanie wniesiono do organu niewłaściwego, a na podstawie danych podania, nie można ustalić jaki organ jest właściwy w sprawie oraz gdy z podania wynika, że właściwy jest sąd powszechny. Sąd stwierdził, że z podania wniesionego przez E. S. do Wojewody P. wynika, że jej intencją jest uregulowanie stanu prawnego nieruchomości położonej w G. Z., oznaczonej jako działka nr [...], nie jest natomiast jasne czy to uregulowanie ma dotyczyć uzgodnienia treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym czy też ustanowienia służebności drogi koniecznej przez działkę nr [...]. Bez względu jednak, które z roszczeń stanowi intencję skarżącej, właściwy do ich rozpoznania jest sąd powszechny na podstawie art. 2 § 1 k.p.c. , a nie organy administracji. Z tych względów uznano, że organy administracji postąpiły zgodnie z obowiązującymi przepisami, zwracając podanie skarżącej bez rozpoznania na podstawie art. 66 § 3 k.p.a. i pouczając ją o drodze postępowania cywilnego, wobec czego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie przepisu art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej P.p.s.a.) skargę oddalił.