Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędziowie Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Sędzia del. WSA Rafał Wolnik po rozpoznaniu w dniu 14 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. G. i Ł. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 7 września 2016 r. sygn. akt II SA/Bd 598/16 w sprawie ze skargi J. G. i Ł. G. na postanowienie Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 7 września 2016 r. (sygn. akt II SA/Bd 598/16), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę J. G. i Ł. G. na postanowienie Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego.
Od wyroku tego J. G. i Ł. G. wnieśli skargę kasacyjną, w której zarzucili Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy naruszenie:
1) prawa materialnego - poprzez błędną wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie art. 216 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1774 - dalej zwanej: “u.g.n."), polegające na błędnym przyjęciu, iż do nabycia nieruchomości, w wykonaniu prawa pierwokupu w trybie art. 29 i n. ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (t.j. Dz.U. z 1969 r. Nr 22, poz. 159 ze zm. - dalej zwanej: “u.g.t."), nie stosuje się odpowiednio przepisów dotyczących, zwrotu wywłaszczonych nieruchomości zawartych w rozdziale 6 działu III u.g.n., a to ze względu na treść norm prawnych zawartych w art. 216 ust. 1 u.g.n., a także ich wyjątkowy charakter, podczas gdy prawidłowa wykładnia w/w przepisu nakazuje stwierdzić, iż do nabycia nieruchomości w trybie art. 29 i n. u.g.t stosuje się odpowiednio przepisy o zwrocie wywłaszczonych nieruchomości zawarte w rozdziale 6 działu III u.g.n.;
2. przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy,tj.:
a) art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: “p.p.s.a.") w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. i art. 135 p.p.s.a. w zw. z art. 61a k.p.a. - polegające na niedostrzeżeniu przez Sąd pierwszej instancji wadliwego zastosowania przez organy orzekające w sprawie przepisu art. 61a k.p.a., polegającego na przyjęciu przez organy administracji, iż brak jest w przepisach prawa podstawy materialno-prawnej do rozpatrzenia żądania skarżących, a tym samym, iż zachodzą przesłanki do wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania, w sytuacji, gdy żądanie skarżących dotyczyło, stosownie do treści art. 216 ust. 1 w zw. z art. 136 ust. 3 i art. 142 ust. 1 u.g.n, sprawy załatwianej na wniosek w drodze decyzji administracyjnej, a w konsekwencji także niezastosowaniu przez Sąd środków przewidzianych w ustawie - art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. i art. 135 p.p.s.a.;
b) art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. i art. 135 p.p.s.a. w zw. z art. 7, art. 77, art. 80 k.p.a. polegające na niedostrzeżeniu przez Sąd pierwszej instancji naruszenia przez organy administracji w/w przepisów postępowania, polegającego na zaniechaniu podjęcia przez nie czynności niezbędnych do wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych sprawy, w sytuacji gdy zakres sprawy pozostały do wyjaśnienia miał istotne znaczenie dla jej rozstrzygnięcia, bowiem dotyczył przesłanek zwrotu nieruchomości - celu nabycia nieruchomości od poprzednika prawnego skarżących oraz zbędności nieruchomości na ten cel, a w konsekwencji także niezastosowaniu przez Sąd środków przewidzianych w ustawie - art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. i art. 135 p.p.s.a.;