Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak Protokolant: asystent sędziego Inesa Wyrębkowska po rozpoznaniu w dniu 13 września 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 września 2016 r. sygn. akt II SAB/Wr 25/16 w sprawie ze skargi A. O. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy M. w przedmiocie niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 marca 2016 r. sygn. akt II SAB/Wr 34/15 1. oddala skargę kasacyjną; 2. oddala wniosek Burmistrza Miasta i Gminy M. o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 22 września 2016 roku sygn. akt II SAB/Wr 25/16 oddalił w całości skargę A. O. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy M. w przedmiocie niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 marca 2016 roku sygn. akt II SAB/Wr 34/15.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 3 marca 2016 roku sygn. akt II SAB/Wr 34/15 stwierdził bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Burmistrza Miasta i Gminy M. w zakresie rozpatrzenia wniosku A. O. o nadanie numeru porządkowego dla nieruchomości zabudowanej dwoma budynkami położonej w miejscowości N. K. Jednocześnie Sąd zobowiązał organ do rozpatrzenia tego wniosku w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy.
Skargę na niewykonanie tego wyroku wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu A O., wskazując, że organ w terminie 14 dni liczonych od daty doręczenia wyroku, tj. w okresie od dnia 14 kwietnia 2016 do dnia 28 kwietnia 2016 r., nie rozpatrzył jego wniosku, tj. nie nadał numeru porządkowego dla nieruchomości ani też nie wydał decyzji odmawiającej nadania takiego numeru, organ nie uczynił tego aż do dnia wystąpienia ze skargą. Według autora skargi w niniejszej sprawie Burmistrz ewidentnie unika wydania merytorycznego rozstrzygnięcia - od roku 2010, tj. przez prawie siedem lat, podejmuje jedynie czynności pozorne, które w żaden sposób nie zmierzają do załatwienia sprawy.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta i Gminy M. podniósł, że wniosek o nadanie numeru porządkowego nieruchomości został rozpatrzony poprzez odmowę w dniu 29 marca 2016 r., o czym skarżący został poinformowany w dniu 1 kwietnia 2016 r. (data odbioru pisma). Wobec przedstawionych faktów, skarżony organ stwierdził, że wyrok został wykonany w terminie określonym przez Sąd w wyroku z dnia 3 marca 2016 roku i nie zachodzą przesłanki do stwierdzenia, że nastąpiła bezczynność organu i przewlekłe prowadzenie postępowania z rażącym naruszeniem prawa.
Powołanym na wstępie wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uznał skargę za niezasadną i oddalił ją w oparciu o art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 roku, poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.). Sąd I instancji wskazał, że akta sprawy wraz z prawomocnym wyrokiem wpłynęły do organu w dniu 27 maja 2016 r., zatem od tej daty - zgodnie z treścią art. 286 § 2 p.p.s.a. - należy liczyć termin do załatwienia sprawy, a nie, jak twierdzi skarżący, od dnia 14 kwietnia 2016 roku. Ponadto Sąd zwrócił uwagę na to, że już w dniu 29 marca 2016 r. organ wystosował do skarżącego pismo, w którym poinformował go o odmownym rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku dotyczącego nadania numeru porządkowego dla nieruchomości. W ocenie Sądu I instancji pismo to stanowi wykonanie zobowiązania zawartego w wyroku z dnia 3 marca 2016 roku. W sentencji tego wyroku Sąd nie przesądził bowiem ani sposobu, ani formy prawnej załatwienia wniosku A. O. - zobowiązał Burmistrza jedynie do "rozpatrzenia wniosku". Sąd I instancji, przywołując fragmenty uzasadnienia wspomnianego wyroku, wskazał, że w sposób jednoznaczny wynika z niego, iż Sąd nie zobowiązał Burmistrza do wydania konkretnego aktu administracyjnego, a już z pewnością takim aktem nie miała być decyzja administracyjna. Sąd I instancji uznał, że pozostawienie w tym zakresie możliwości dokonania przez organ administracji wyboru sposobu rozpatrzenia wniosku skarżącego, oznacza nic innego, jak akceptację dla zastosowanego przez Burmistrza sposobu jego rozpatrzenia, tj. w formie zwykłego pisma, w którym poinformowano skarżącego o powodach odmowy. Dodatkowo Sąd I instancji zaznaczył, że gdyby ustawodawca zamierzał wprowadzić zasadę, że odmowa nadania numeru porządkowego lub anulowanie tej czynności następują w formie decyzji administracyjnej, uregulowałby tę kwestię wyraźnie w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2015 roku, poz. 520 ze zm.) lub w rozporządzeniu wykonawczym. Zdaniem Sądu I instancji skoro zatem w prawomocnym wyroku z dnia 3 marca 2016 r., sygn. akt II SAB/Wr 34/16 WSA we Wrocławiu dopuścił, aby nadanie jak i odmowa nadania numeru porządkowego nieruchomości nastąpiła w drodze czynności z zakresu administracji publicznej, a nie w drodze decyzji, to w tych okolicznościach sprawy skarga na niewykonanie tego wyroku musiała zostać oddalona, albowiem w momencie jej wnoszenia Burmistrz nie pozostawał w bezczynności co do rozpatrzenia wniosku A. O., a to dzięki wystosowaniu do niego wspomnianego pisma z dnia 29 marca 2016 r.