Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie NSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.) del. WSA Rafał Wolnik Protokolant starszy asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 października 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 2069/15 w sprawie ze skargi K.S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie opróżnienia lokalu mieszkalnego 1) oddala skargę kasacyjną; 2) odstępuje od zasądzenia od K.S. na rzecz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 28 października 2016 r. oddalił skargę K. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] września 2015 r. wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 86 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. z 2014 r. poz. 170 ze zm., dalej: ustawa o BOR) utrzymującą w mocy decyzję Szefa Biura Ochrony Rządu z [...] lipca 2015 r. nakazującej K. S. opróżnienie wraz z córką W. T. lokalu mieszkalnego nr [...] przy ul. [...] [...] w [...].
W toku prowadzonego przez organy postępowania ustalono, że przedmiotowy lokal mieszkalny, jako mieszkanie funkcyjne, został przydzielony decyzją administracyjną z [...] grudnia 1987 r. emerytowi BOR M. S., jako głównemu najemcy, który zmarł w 15 lutego 2007 r. W lokalu pozostała jego żona H. S., która zmarła 23 lutego 2007 r. Szef BOR, na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 2 ustawy o BOR, wydał decyzję stwierdzającą nabycie przez córkę zmarłych - K. S. prawa do lokalu na czas posiadania renty rodzinnej. Prawo do renty ustało z dniem 30 kwietnia 2014 r. W związku z powyższym organ wystąpił o zwolnienie zajmowanego lokalu. Po bezskutecznych wezwaniach, w dniu 31 marca 2015 r. zostało wszczęte postępowanie administracyjne w przedmiocie opróżnienia lokalu służbowego zajmowanego bez tytułu prawnego. W ustalonym stanie faktycznym stwierdzono, że lokal zajmowany jest bez tytułu prawnego, dodatkowo zaś z pisemnej informacji Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami w Dzielnicy [...], wynika, iż w przedmiotowym lokalu zainteresowana nie zamieszkuje. Na dzień 31 maja 2014 r. kwota zadłużenia z tytułu nieuiszczania opłat czynszowych wynosiła 79 387,31 zł. Powyższe uzasadniało wydanie w dniu [...] lipca 2015 r. decyzji o opróżnieniu przedmiotowego lokalu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyniku rozpoznania skargi K. S. nie dostrzegł wadliwości zaskarżonej decyzji. Przywołując treść art. 86 ust. 1 pkt 10 oraz ust. 3 ustawy o BOR Sąd podkreślił, że z przepisów tych jednoznacznie wynika nakaz opuszczenia lokalu, jeżeli zajmowany jest bez tytułu prawnego, to jest bez wymaganej decyzji administracyjnej o przydziale lokalu lub o nabyciu prawa do lokalu na czas posiadania uprawnień do renty rodzinnej lub też umowy najmu. Z akt administracyjnych sprawy wynika, że skarżąca definitywnie utraciła prawo do renty rodzinnej w dniu 30 kwietnia 2014 r. i z tym dniem zaistniała przesłanka określona w art. 86 ust. 1 pkt 10 ustawy o BOR.
Sąd wskazał, że każda z przesłanek określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o BOR ma samodzielny byt prawny, tzn. zaistnienie którejkolwiek z nich powoduje obowiązek opróżnienia lokalu. Z akt sprawy wynika, że przedmiotowy lokal jest bardzo zadłużony w związku z nieopłacaniem przez skarżącą czynszu oraz, że skarżąca z córką w nim nie zamieszkują. Okoliczności te wskazują, że w sprawie zachodzą również inne przesłanki z art. 86 ust. 1 powołanej ustawy.
Sąd uznał również, że wbrew twierdzeniu skarżącej organ nie naruszył wskazanych w skardze przepisów postępowania, czyli art. 77 § 1 w zw. art. 80 k.p.a. W ocenie Sądu w rozpoznawanej sprawie materiał dowodowy został wyczerpująco zebrany i rozpatrzony, umożliwiając organom obu instancji podjęcie zaskarżonej oraz poprzedzającej ją decyzji. Natomiast podnoszona przez skarżącą trudna sytuacja materialna i rodzinna nie ma wpływu na ocenę prawidłowości postępowania organów orzekających w tej konkretnej sprawie, co wynika wprost z treści art. 86 ust. 1 pkt 10 ustawy o BOR.