Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Andrzej Gliniecki Sędziowie NSA Henryk Ożóg (spr.) Ludwik Żukowski Protokolant Anna Jusińska po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 grudnia 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 628/05 w sprawie ze skargi P. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania wznowieniowego oddala skargę kasacyjną
Wojewoda [...], działając na podstawie art. 200 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U . Nr 115, poz. 741 ze zm.; dalej ustawa o gospodarce nieruchomościami), decyzją z dnia 22 kwietnia 1999 r., stwierdził nabycie z dniem 5 grudnia 1990 r. przez P. prawa użytkowania wieczystego gruntu położonego w [...] przy ul. [...], oznaczonego jako działki nr 120/55 o pow. 59289 m2 i nr 120/56 o pow. 5303 m2 oraz nieodpłatne nabycie własności budynków i budowli położonych na tym gruncie.
Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, decyzją z dnia 11 września 2003 r., działając z urzędu, na podstawie art. 158 § 2 kpa, stwierdził, że decyzja uwłaszczeniowa została wydana z naruszeniem prawa. Wskazał, że organ, który ją wydał był niewłaściwy do orzekania w sprawie uwłaszczenia. Organem właściwym był ówczesny zarząd gminy, bowiem powyższe działki stanowiły własność gminy od dnia 27 maja 1990 r. Nastąpiło jednak zbycie praw rzeczowych na rzecz osób trzecich, co uniemożliwiło stwierdzenie nieważności decyzji uwłaszczeniowej.
Pismem z dnia 19 maja 1999 r. Prezydent Miasta [...] wniósł o wznowienie postępowania uwłaszczeniowego, powołując się na art. 145 § 1 pkt 4 i 5 kpa.
Wojewoda [...], decyzją z dnia 8 czerwca 1999 r., odmówił wznowienia postępowania, bowiem wnioskodawcy brak przymiotu strony. Decyzja odmowna została uchylona przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, decyzją z dnia 29 maja 2001 r., a sprawa przekazana do ponownego rozpatrzenia. Stwierdzono nietrafność poglądu, że Prezydentowi [...] brak przymiotu strony. Skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję organu centralnego została oddalona jego wyrokiem z dnia 27 lutego 2003 r., sygn. akt I SA 1941/01. Sąd potwierdził, że Gmina [...] posiada przymiot strony i była legitymowana do złożenia wniosku o wznowienie postępowania uwłaszczeniowego.
Decyzją z dnia [...] Wojewoda [...] umorzył postępowanie, wskazując w podstawie rozstrzygnięcia art. 105 § 1 kpa, lecz decyzja ta została uchylona przez Ministra Infrastruktury decyzją z dnia 25 maja 2004 r., a sprawę przekazano do ponownego rozpatrzenia, przy czym wskazano nietrafność poglądu o bezprzedmiotowości tego postępowania.
Rozpatrując sprawę ponownie Wojewoda [...] decyzją z dnia [...], działając na podstawie art. 149 § 3 kpa, odmówił wznowienia postępowania z wniosku Prezydenta Miasta [...], wskazując w szczególności decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 11 września 2003 r. oraz to, że nowa okoliczność polegająca na potwierdzeniu prawa własności przez gminę nie stanowi podstawy wznowienia, a przyjęcie, że gmina jest też stroną postępowania o wznowienie doprowadziłoby do paradoksu, gdyż nadal w sprawie orzekałby organ niewłaściwy.
W wyniku odwołania od tej decyzji Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] Nr [...], uchylił ją i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
Organ odwoławczy stwierdził, że decyzja uwłaszczeniowa z dnia 22 kwietnia 1999 r. stała się ostateczna wobec jej niezaskarżenia, zaś weryfikacja decyzji ostatecznej może być dokonana zarówno w trybie odnoszącym się do wznowienia postępowania (art. 145 § 1 kpa) jak i w trybie odnoszącym się do stwierdzenia nieważności decyzji (art. 156 § 1 kpa), przy czym inne są przesłanki rozpatrywania sprawy w każdym z tych trybów. W sytuacji, gdy organ nadzoru nie stwierdzi nieważności decyzji pierwszej instancji i wyda decyzję na podstawie art. 158 § 2 kpa, jak to miało miejsce w niniejszej sprawie, nie ma bezprzedmiotowości postępowania wznowionego, wobec czego postępowanie w tym przedmiocie winno być przeprowadzone zgodnie z przepisami kodeksu postępowania administracyjnego.