Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędziowie sędzia NSA Mariola Kowalska sędzia NSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Kujawsko - Pomorskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 18 września 2019 r., sygn. akt II SAB/Bd 27/19 w sprawie ze skargi M. M. na bezczynność i przewlekłość postępowania Wojewody Kujawsko - Pomorskiego w przedmiocie ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z 18 września 2019 r., sygn. akt II SAB/Bd 27/19, po rozpoznaniu skargi M. M., w pkt 1. stwierdził, że Wojewoda Kujawsko - Pomorski dopuścił się przewlekłości postępowania w rozpoznaniu wniosku M. M. z dnia 14 sierpnia 2018 r. w przedmiocie ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego, w pkt 2. stwierdził, że przewlekłość postępowania Wojewody Kujawsko - Pomorskiego miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, w pkt 3. przyznał M. M. od Wojewody Kujawsko - Pomorskiego sumę pieniężną w wysokości 1000 zł, w pkt 4. oddalił skargę w pozostałej części.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
M. M., pismem z 15 kwietnia 2019 r. wniosła skargę na bezczynność i przewlekłość postępowania Wojewody Kujawsko - Pomorskiego polegającą na braku rozpatrzenia jej wniosku z 14 sierpnia 2018 r. o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego. W skardze domagała się: 1) zobowiązania Wojewody Kujawsko - Pomorskiego do wydania decyzji stosownie do art.129 K.p.a. - jako organu II instancji, 2) stwierdzenia, że organ dopuścił się przewlekłości i bezczynności, 3) stwierdzenia, że przewlekłe prowadzenie postępowania nastąpiło z rażącym naruszeniem prawa oraz przyznanie od organu na rzecz skarżącej kwoty 3.000 zł na podstawie art. 149 § 2 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; 4) orzeczenie o zwrocie od strony przeciwnej na rzecz skarżącego kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podała, że wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego z dnia 14 sierpnia 2018 r., został złożony wraz z wszystkimi wymaganymi przez przepisy ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, dokumentami. Po tym czasie, wielokrotnie telefonicznie oraz osobiście w biurze delegatury w Toruniu dowiadywała się o sposobie załatwienia jej sprawy, każdorazowo otrzymując lakoniczną odpowiedź, że trzeba czekać. Skarżąca wskazała, że organ nigdy nie wystosował do niej żadnego pisma, nie wskazał terminu załatwienia jej sprawy, nie wzywał do ewentualnego uzupełnienia złożonych wniosków, jak również nie wskazywał na jakiekolwiek braki. Skarżąca podkreśliła, że przez okres ponad 2 lat, pozbawiona była jakichkolwiek środków finansowych, które w świetle obowiązujących przepisów są jej należne. Dopiero po pisemnej interwencji do Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej w Warszawie, który sprawę przekazał do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu, skarżąca uzyskała pismo, w którym Kujawsko - Pomorski Urząd Wojewódzki uzasadnił opóźnienie w załatwieniu wniosku brakiem odpowiedniej, pełnej dokumentacji w sprawie.
Zdaniem skarżącej, w rozpatrywanej sprawie organ "pomieszał" dokumenty z dokumentami innych osób, na co wskazuje choćby mylne wskazanie kraju, w którym pracuje jej mąż oraz podanie mylnych okresów jego zatrudnienia.
Skarżąca podkreśliła, że do chwili obecnej wnioski przez nią złożone nie zostały rozstrzygnięte, uchybiając tym samym obowiązkowi określonemu w cytowanej wyżej ustawie. Nadto organ ten nie zawiadomił skarżącej o przyczynach zwłoki i nie wskazał nowego terminu załatwienia sprawy, co winien uczynić zgodnie z art. 36 k.p.a.