Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.), Sędzia NSA Jan Paweł Tarno, Sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz, Protokolant asystent sędziego Maciej Kozłowski, po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Akademii [...] im. [...] w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 września 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 140/09 w sprawie ze skargi Akademii [...] im. [...] w K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 3 września 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 140/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Akademii [...] im. [...] w K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Minister Infrastruktury, decyzją z [...] listopada 2008 r. nr [...], utrzymał w mocy własną decyzją z [...] czerwca 2008 r. nr [...] stwierdzającą nieważność orzeczenia Urzędu Spraw Wewnętrznych Prezydium Rady Narodowej w Krakowie z [...] lutego 1961 r. nr [...] w części dotyczącej wywłaszczenia nieruchomości położonej w K. gm. kat. C. przy ul. [...], ozn. l kat. [...], lwh [...], o pow. [...]m2 z całej nieruchomości o pow. [...]m2.
Z ustaleń organu nadzoru wynika, że wywłaszczenie opisanej w decyzji nieruchomości dokonano w oparciu o ówcześnie obowiązujące przepisy ustawy z 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczenia nieruchomości.
Zaświadczeniem nr [...] z [...] marca 1960 r. Prezydium Rady Narodowej w m. Krakowie Wydział Architektury i Nadzoru Budowlanego - zgodnie z lokalizacją ogólną ustaloną w założeniach projektowych zatwierdzonych na podstawie opinii Miejskiej Komisji Planowania Gospodarczego z 1 lipca 1958 r. - zatwierdziło lokalizację szczegółową przebudowy ul. [...].
Tym samym spełniony został warunek określony w przepisie art. 3 ust. 1 ustawy z 12 marca 1958 r.
Zgodnie z art. 6 ustawy ubiegający się o wywłaszczenie obowiązany był przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego wystąpić do właściciela o dobrowolne odstąpienie nieruchomości i w razie porozumienia zawrzeć z nim w formie prawem przepisanej umowę nabycia nieruchomości. Z obowiązku tego ubiegający się o wywłaszczenie był zwolniony, jeżeli prowadzenie rokowań natrafiłoby na trudne do pokonania przeszkody, a w szczególności jeżeli osoba właściciela lub jego miejsce pobytu były nieznane.
Prezydium Rady Narodowej m. Krakowa zaniechało przed wszczęciem postępowania starań mających na celu ustalenie adresów zamieszkania właścicieli przedmiotowej nieruchomości, co w konsekwencji uniemożliwiło wystąpienie do nich z propozycją dobrowolnego odstąpienia nieruchomości, jak również uzyskanie informacji o śmierci F. P., który zmarł w dniu 2 maja 1960 r.
Mając na uwadze powyższe okoliczności organ stwierdził, iż rokowania o dobrowolne odstąpienie nieruchomości zostały przeprowadzone z rażącym naruszeniem art. 6 ustawy.
Organ wskazał również, iż decyzja wywłaszczeniowa z [...] lutego 1961 r. oraz całe postępowanie wywłaszczeniowe zostało przeprowadzone w stosunku do osoby zmarłej, bowiem F. P. zmarł w dniu 2 maja 1960 r. Dodatkowo wskazano, iż aktem notarialnym z dnia 13 kwietnia 1960 r. Rep. [...] F. P. darował swój udział - 2/3 przedmiotowej nieruchomości dzieciom - K. P. i I. M.
W sprawie zarówno wnioskodawca wywłaszczenia jak i organ wywłaszczeniowy nie ustalili właścicieli, mimo iż w dniu 7 listopada 1960 r. wiadomo było, że w księdze wieczystej jest zgłoszony wniosek o zmianę właściciela.