Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Rausz, Sędziowie NSA Henryk Dolecki (spr.), Jan Paweł Tarno, Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2005r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Polskiego Związku Działkowców Okręgowego Zarządu M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 listopada 2004 r. sygn. akt I SA 513/03 w sprawie ze skargi Polskiego Związku Działkowców Okręgowego Zarządu M. na decyzję Wojewody M. z dnia 30 stycznia 2003 r. (...) w przedmiocie wywłaszczenia oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 2 listopada 2004 r., oddalił skargę Polskiego Związku Działkowców w W. na decyzję Wojewody M. z dnia 30 stycznia 2003 r., (...), który działając na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa. oraz art. 9a i art. 233 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /t.j. Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/, po rozpatrzeniu odwołania Adeli i Bogusława M. od wydanej z upoważnienia Naczelnika Dzielnicy W.-W. decyzji (...), z dnia 17 sierpnia 1979 r., orzekającej o wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa części nieruchomości o powierzchni 9.183 m2, z ogólnej powierzchni 12.820 m2, położonej w W. przy ul. C., oznaczonej jako działka nr 18, uchylił zaskarżona decyzję i umorzył postępowanie organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu Wojewoda M. podał, że wcześniej Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z 18 października 1999 r., (...), utrzymał w mocy swoją decyzję z 11 grudnia 1998 r., (...) stwierdzająca nieważność decyzji Prezydenta Miasta W. z 11 października 1979 r., (...) utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Dzielnicy W.-W. z 17 sierpnia 1979 r. o wywłaszczeniu części nieruchomości położonej w W. przy ul. C.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 sierpnia 2001 r., I SA 591/00, oddalił skargę Polskiego Związku Działkowców - Okręgowy Zarząd w W. na wyżej wymienioną decyzję. W związku z tym powstała konieczność rozpoznania na nowo odwołania Adeli i Bogusława M. od decyzji orzekającej o wywłaszczeniu nieruchomości położonej w W. przy ul. C. Po rozpatrzeniu odwołania Wojewoda M. stwierdził, że przedmiotową nieruchomość wywłaszczono na podstawie ustawy z dnia 12.03.1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ z przeznaczeniem pod urządzenie ogrodów działkowych dla pracowników FSO. W obecnym stanie prawnym zgodnie z art. 233 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami rozpoznanie odwołania następuje według przepisów tej ustawy.
Wojewoda M. podkreślił, że art. 21 ust. 2, Konstytucji RP stanowi, że wywłaszczenie jest dopuszczalne wyłącznie wówczas, gdy jest dokonywane na cele publiczne, szczegółowe rozwiązania w tym zakresie zawarte są w art. 6 i art. 112 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Należało zatem wyjaśnić, czy przedmiotowy grunt został wywłaszczony na cel publiczny, o którym mowa w art. 6 pkt 1-10 cyt. ustawy. Urządzenie ogrodów działkowych dla pracowników FSO nie mieści się w żadnym z tych punktów. Skoro ustawodawca ustalił zamknięty katalog celów publicznych, wśród których obecnie nie wymieniono celu wskazanego w decyzji wywłaszczeniowej z dnia 17 sierpnia 1979 r., to postępowanie, w którym odebrano prawo własności poprzednim właścicielom, należało uznać za bezprzedmiotowe i w konsekwencji umorzyć.
Polski Związek Działkowców w W. w skardze do Sądu administracyjnego zakwestionował stanowisko Wojewody M. zarzucając, że w obecnym postępowaniu odwoławczym nie można pominąć, że ustawa z 9.03.1949 r. o pracowniczych ogrodach działkowych /Dz.U. nr 18 poz. 117/ określała ogród działkowy jako obiekt użyteczności publicznej, a więc wywłaszczenie przedmiotowej nieruchomości w celu urządzenia na niej ogrodu działkowego było zasadne. Teren zajęty pod ogrody działkowe został zagospodarowany zgodnie z celem określonym w decyzji. Niedopuszczalny jest zatem zwrot nieruchomości. Wywłaszczenie nieruchomości w celu urządzenia ogrodów działkowych nie jest sprzeczne z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12.03.1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości. Nie można przyjąć, że pojęcie użyteczności publicznej w ówczesnej praktyce w odniesieniu do pracowniczego ogrodu działkowego interpretowane było rozszerzająco.