Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Elżbieta Kremer (spr.) Sędziowie NSA Tamara Dziełakowska del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant starszy asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 2 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 946/17 w sprawie ze skargi J.W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/5

Wyrokiem z dnia 7 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 946/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi J. W., uchylił decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] oraz decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego.

Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:

Wnioskiem z dnia 9 czerwca 2014 r. J. W. wystąpił do Wojewody Śląskiego o potwierdzenie prawa do rekompensaty za nieruchomość pozostawioną poza obecnymi granicami Rzeczpospolitej Polskiej, tj. w L. przy ul. [...] przez jego poprzednika prawnego - M. W.

Pismem z dnia 23 listopada 2016 r. pełnomocnik skarżącego zgłosił swój udział w sprawie przedkładając udzielone mu pełnomocnictwo oraz oświadczył, że cofa złożony przez jego mocodawcę wniosek o przyznanie prawa do rekompensaty. Wyjaśnił, że w związku z toczącym się przed organem postępowaniem z wniosku J. W. i H. S. o potwierdzenie prawa do rekompensaty za nieruchomość pozostawioną przez D. W.i Z. W. w L. przy ul. [...], znak [...], oraz mając na uwadze fakt, że organ nadał wnioskowi J. W. z 9 czerwca 2014 r. nową sygnaturę i skierował do odrębnego postępowania zamiast potraktowania jego wniosku jako zgłoszenia do sprawy już wszczętej, konieczne stało się cofnięcie wniosku.

Wobec cofnięcia wniosku Wojewoda Śląski decyzją z dnia [...] grudnia 2016 r. umorzył postępowanie jako bezprzedmiotowe.

Skarżący wniósł od powyższej decyzji odwołanie wskazując, że nie wyrażał zgody na cofnięcie wniosku a pełnomocnictwo udzielone jego pełnomocnikowi nie zawierało umocowania do cofnięcia wniosku a jedynie do podejmowania czynności mających na celu uzyskanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty.

W toku postępowania odwoławczego do akt sprawy wpłynęło pismo pełnomocnika skarżącego informujące, że przyłącza się do odwołania wniesionego osobiście przez jego mocodawcę i wnosi o uchylenie zaskarżonej decyzji albowiem cofnięcie wniosku wykroczyło poza zakres udzielonego pełnomocnictwa a mocodawca nie zatwierdził oświadczenia o cofnięciu wniosku.

Decyzją z [...] kwietnia 2017 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy nie zgodził się ze stanowiskiem skarżącego, że pełnomocnictwo nie obejmowało możliwości cofnięcia wniosku. Z pełnomocnictwa wynika, że pełnomocnik został upoważniony przez stronę m.in. do składania wszelkich oświadczeń, wyjaśnień i wniosków w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty za nieruchomość. Organ wskazał dodatkowo, że w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, że strona ponosi wszelkie skutki działań pełnomocnika.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem J. W. wniósł skargę, w której zarzucił naruszenie:

1) art. 138 § 1 w zw. z art. 105 § 2 k.p.a.;

2) art. 77 § 1 w zw. z art. 80 k.p.a.;

3) naruszenie zasady wynikającej z art. 6 w zw. z art. 7 i 8 k.p.a.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględniając "skargę" wskazał, że pełnomocnictwo przedłożone do akt sprawy administracyjnej przez radcę prawnego T. P. obejmowało podejmowanie wszelkich działań, w tym także składanie wniosków, w celu uzyskania potwierdzenia prawa do rekompensaty. Pismo cofające wniosek o potwierdzenie prawa do rekompensaty nie może być uznane za czynność zmierzającą do uzyskania potwierdzenia prawa do rekompensaty. Jest to czynność zmierzająca do zakończenia postępowania prowadzącego do uzyskania decyzji rozstrzygającej o ewentualnym prawie do rekompensaty.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6079 Inne o symbolu podstawowym 607
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji