Dnia 10 sierpnia 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] S.A. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 października 2019 r., sygn. akt III SAB/Gl 233/19 w sprawie ze skargi [...] S.A. z siedzibą w [...] na bezczynność Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie rzeczy znalezionych oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 8 października 2019 r. (sygn. akt III SAB/Gl 233/19), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach - orzekając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: "p.p.s.a.") - oddalił skargę [...] S.A. z siedzibą w [...] na bezczynność Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie postępowania dotyczącego rzeczy znalezionych.
W skardze kasacyjnej, zaskarżając powyższy wyrok w całości, [...]S.A. z siedzibą w [...] zarzuciła Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach naruszenie prawa materialnego, a to:
a) art. 1 pkt 1 i 2 oraz art. 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o rzeczach znalezionych - poprzez błędną, zawężającą wykładnię i nieuprawnione ustalenie, że przedmiot sprawy pozostaje poza przedmiotem regulacji w/w ustawy,
b) art. 5 ust. 1, 2 i 5 w zw. z art. 2 ustawy o rzeczach znalezionych - poprzez błędną wykładnię i zawężającą interpretację, ograniczającą w sposób nieuprawniony stosowanie przepisów ustawy wyłącznie do rzeczy pozostawionych w miejscu publicznym, ogólnie dostępnym dla publiczności (tj. do przypadków, o których mowa w przepisie szczególnym art. 7 ust. 1 ustawy),
c) art. 12 ust. 1 i 2 ustawy o rzeczach znalezionych - poprzez nieuprawnione ustalenie, że przedmiot niniejszej sprawy nie mieści się w zakresie zadania własnego powiatu, że Starosta Powiatu Grodzkiego [...] nie miał obowiązku odebrania rzeczy porzuconych przez T. Ś., którego miejsce pobytu nie jest znane (dalej zwanego "uprawnionym"), nie miał obowiązku przechowania tych rzeczy oraz poszukiwania uprawnionego, lecz przechowanie tych rzeczy i poszukiwanie uprawnionego jest obowiązkiem skarżącej i to ona jest obowiązana do ponoszenia kosztów czynności z tym związanych (w tym zakresie organ też nie wyjaśnił, z jakiej podstawy faktycznej i prawnej miałby dla skarżącej taki obowiązek wynikać),
d) art. 13 ust. 1 ustawy o rzeczach znalezionych - poprzez nieuprawnione przyjęcie, że Starosta Powiatu Grodzkiego [...] nie miał obowiązku sporządzenia protokołu i wydania skarżącej poświadczenia, o których mowa w tym przepisie,
e) art. 15 ust.1-4, art. 16 ust. 1, art. 18 ust. 1-3, art. 19 ust.1-3 ustawy o rzeczach znalezionych - poprzez pominięcie skutkujące nieuprawnionym niezastosowaniem.
Ponadto skarżąca twierdziła, że (cyt.): "Zaskarżony wyrok oparto również na błędnym ustaleniu, że przedmioty objęte zawiadomieniem o znalezieniu rzeczy stanowią elementy wyposażenia lokalu oddanego w najem, o czym ma świadczyć, zdaniem Sądu, zawarta umowa najmu, podczas gdy Spółka od samego początku wyraźnie zaznaczała, że w dacie złożenia zawiadomienia o znalezieniu rzeczy porzuconych bez zamiaru wyzbycia się własności przez uprawnionego (marzec 2019 r.) [...]S.A. nie była związana z T. Ś. jakimkolwiek stosunkiem cywilnoprawnym. Stosunek ten bowiem wygasł 31 stycznia 2018 r. zaś upływ roku od deklaracji odbioru rzeczy potwierdza, że uprawniony porzucił rzecz, lecz bez zamiaru wyzbycia się własności (tj. porzucił rzeczy w rozumieniu art. 2 ustawy o rzeczach znalezionych), czego skutkiem było zgłoszenie w marcu 2019 r. zawiadomienia o znalezieniu porzuconych rzeczy. Oznacza to, że wyrok oparto na stanie sprawy nieistniejącym w dacie wyrokowania, ani nawet w czasie łożenia zawiadomienia o znalezieniu (porzuceniu) rzeczy.