Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Warszawie w sprawie ze skargi M. K.-H. w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi Miasta Stołecznego Warszawy grzywny w związku z niewykonaniem wyroku WSA w Warszawie , sygn. akt I SA/Wa 534/09
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk sędzia del. NSA Jacek Hyla Protokolant asystent sędziego Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 905/13 w sprawie ze skargi M. K.-H. w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi Miasta Stołecznego Warszawy grzywny w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 534/09 oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/7

Wyrokiem z dnia 9 grudnia 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 905/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi M. K. - H. w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi m.st. Warszawy grzywny w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 534/09, w pkt 1) wymierzył Prezydentowi Miasta Stołecznego Warszawy grzywnę w wysokości 1000 zł, w pkt 2) stwierdził, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz w pkt 3) zasądził od Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy na rzecz skarżącego M. K. - H. kwotę 200 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że wnioskiem z dnia 27 października 2006 r. M. K. wniósł o wydanie zaświadczenia potwierdzającego, że budynek posadowiony na działce ewidencyjnej nr [...] położonej w Warszawie przy [...] z wyłączeniem lokali mieszkalnych [...] odpowiada warunkom przewidzianym w art. 5 dekretu z 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy.

Prezydent m.st. Warszawy postanowieniem z 31 października 2006 r. odmówił wydania powyższego zaświadczenia a rozstrzygniecie to zostało utrzymane w mocy przez Wojewodę Mazowieckiego - postanowieniem z dnia 15 marca 2007 r.

W wyniku skargi wnioskodawcy na ww. postanowienie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 28 listopada 2007 r. sygn. akt I SA/Wa 810/07 skargę oddalił.

Uzasadniając wyrok Sąd wskazał, że stosownie do art. 218 k.p.a. w przypadkach, o których mowa w art. 217 § 2 k.p.a. organ administracji publicznej obowiązany jest wydać zaświadczenie, gdy chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonych przez ten organ ewidencji, rejestrów bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Wydanie zaświadczenia o treści wnioskowanej przez skarżącego sprowadzałoby się do dokonania przez organ oceny prawnej, której sformułowanie wymaga przeprowadzenia szeroko zakreślonego postępowania dowodowego. To zaś przekracza ramy postępowania o wydanie zaświadczenia zakreślone w art. 218 k.p.a.

W wyniku skargi kasacyjnej na powyższy wyrok Naczelny Sąd Administracyjny uchylił go wyrokiem z dnia 28 stycznia 2009 r., sygn. akt I OSK 214/08 i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Wa 534/09 uchylił postanowienie Wojewody Mazowieckiego z dnia z 15 marca 2007 r. oraz poprzedzające je postanowienie Prezydenta m.st. Warszawy z 31 października 2006r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, iż Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, w sposób wiążący dla oceny skargi i wniosku w toku dalszego postępowania, że stosownie do § 61 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 września 2001 r. w sprawie prowadzenia ksiąg wieczystych i zbiorów dokumentów do założenia księgi wieczystej dla budynku odpowiadającego warunkom przewidzianym w art. 5 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279) niezbędne jest stwierdzenie właściwego organu, że budynek takim warunkom odpowiada. Stwierdzenie właściwego organu, o którym mowa w § 61 ust. 1 rozporządzenia, powinno zaświadczać o stanie prawnym budynku, tj. stwierdzać, czy budynek położony na ww. gruntach pozostaje własnością byłych właścicieli gruntów i tym samym odpowiada warunkom art. 5 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy, czy też przeszedł na własność gminy stosownie do art. 8 dekretu i z tej przyczyny nie odpowiada warunkom art. 5 dekretu. Podstawę prawną do wydania takiego zaświadczenia stanowi art. 217 § 2 pkt 1 k.p.a. w związku z § 61 ust. 1 rozporządzenia. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził także, że art. 217 § 1 k.p.a. przewiduje, iż organ administracji publicznej wydaje zaświadczenie na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie. Wydanie zaświadczenia powinno nastąpić, jeżeli urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa, bądź osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.

Strona 1/7