Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia WSA del. Przemysław Szustakiewicz po rozpoznaniu w dniu 7 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. K. od pkt 4 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Wa 1593/16, w sprawie ze skargi W.K. na niewykonanie przez Prezydenta Miasta [...] wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. akt I SAB/Wa 422/13 oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 listopada 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 1593/16, w pkt 1 wymierzył Prezydentowi Miasta Stołecznego Warszawy grzywnę w wysokości 1000 zł; w pkt 2 stwierdził, że bezczynność Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy w wykonaniu wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; w pkt 3 przyznał od Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy na rzecz W. K. sumę pieniężną w wysokości 2000 zł; w pkt 4 oddalił skargę w pozostałym zakresie; w pkt 5 zasądził od Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy na rzecz W. K. 697 zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
W. K. wniósł skargę na niewykonanie przez Prezydenta m.st. Warszawy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2013r., sygn. akt I SAB/Wa 422/13. Wyrokiem tym Sąd zobowiązał Prezydenta m.st. Warszawy do rozpoznania w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy złożonego w trybie art. 215 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 1774 ze zm. - dalej "ugn") wniosku z dnia 28 grudnia 1995 r. o przyznanie odszkodowania za nieruchomość położoną w Warszawie przy ul. [...] róg ul. [...] oznaczoną hipotecznie "[...]". W wyroku tym Sąd, stwierdził, iż bezczynność Prezydenta m.st. Warszawy miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 1 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 2188/14, wymierzył Prezydentowi m.st. Warszawy grzywnę w wysokości 300 zł. za niewykonanie przytoczonego wyżej wyroku z dnia 4 grudnia 2013 r.
Skarżący pismem z dnia 5 lipca 2016 r. wezwał Prezydenta m.st. Warszawy do wykonania w/w wyroku, jednak Prezydent m.st. Warszawy nie zastosował się do tego wezwania i nie wydał decyzji odszkodowawczej.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi.
Powołanym na wstępie wyrokiem z dnia 29 listopada 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 1593/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że pomimo prawomocnego wyroku z dnia 1 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 2188/14, zapadłego w sprawie niewykonania przez organ wyroku z dnia 4 grudnia 2013 r., do dnia wydania niniejszego orzeczenia Prezydent m.st. Warszawy nie rozstrzygnął przedmiotowego wniosku o ustalenie odszkodowania. Po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. akt I SAB/Wa 422/13 pozostawał w bezczynności. Wobec tego Sąd uznał skargę za uzasadnioną, co skutkowało wymierzeniem organowi grzywny w wysokości 1000 zł. Wymierzając grzywnę w takiej kwocie Sąd miał na uwadze okoliczność, iż sprawy prowadzone w oparciu o przepis art. 215 ugn mają historyczny charakter i są sprawami szczególnie skomplikowanymi, jak również to, że wobec organu uprzednio wymierzona została już grzywna za niewykonanie wyroku. Sąd wziął pod uwagę, że w sprawie sporządzono operat szacunkowy, a zatem, że organ podejmował czynności procesowe w celu załatwienia sprawy. Uwzględnił także, że jej wysokość mieści się w granicach określonych przez art. 154 § 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 - dalej "p.p.s.a."). W ocenie Sądu, obecna bezczynność organu, która wystąpiła po wyroku z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. akt I SAB/Wa 422/15, ma już charakter rażącego naruszenia prawa. Z tego też względu Sąd uznał, że wniosek skarżącego o przyznanie od organu na jego rzecz sumy pieniężnej jest zasadny, co skutkowało przyznaniem kwoty 2000 zł. Zdaniem Sądu kwota ta stanowi formę rekompensaty dla skarżącego za zwłokę w załatwieniu niniejszej sprawy.