Skargi kasacyjne Prezydenta Miasta G. oraz Ministra Budownictwa od wyroku WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski Sędziowie Sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędzia NSA Jolanta Sikorska (spr.) Protokolant Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Prezydenta Miasta G. oraz Ministra Budownictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2007r. sygn. akt I SA/Wa 1791/06 w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od J. G. na rzecz Ministra Infrastruktury oraz Prezydenta Miasta G. po 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/18

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 stycznia 2007r. sygn. akt I SA/Wa 1791/06, po rozpoznaniu skargi J. G. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej, uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] nr [...] oraz stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadniając wyrok Sąd I instancji podał, że wyżej powołaną decyzją z dnia [...] Minister Budownictwa, po rozpatrzeniu wniosku J. G. o ponowne rozpoznanie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Odwoławczej Komisji Wywłaszczeniowej przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w G. z dnia [...] oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w G. z dnia [...] o wywłaszczeniu części nieruchomości położonej w G. przy ul. [...], zapisanej w księdze wieczystej Sądu Powiatowego w G. nr parceli 1 (część), po wydzieleniu katastralnym nr parceli [...], karta mapy 58, o powierzchni 1,1088ha stanowiącej własność J. S. G., sprostowanego postanowieniem z dnia 13 grudnia 1963r., utrzymał w mocy decyzję z dnia [...].

Minister Budownictwa ustalił, że Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w G. orzeczeniem z dnia [...] wywłaszczyło część nieruchomości położonej w G. przy ul. [...], zapisanej w księdze wieczystej Sądu Powiatowego w Gdyni o powierzchni 10.377m2, stanowiącej własność J. S. G. W dniu 30 grudnia 1954r. J. G. wniósł odwołanie od powyższego orzeczenia do Odwoławczej Komisji Wywłaszczeniowej przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w G., która decyzją z dnia [...]nr [...] utrzymała w mocy orzeczenie organu I instancji. Postanowieniem z dnia [...] nr [...] Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w G. Urząd Spraw Wewnętrznych, na wniosek Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych w G. z dnia 25 grudnia 1963r., sprostowało błędy pisarskie w orzeczeniu o wywłaszczeniu nieruchomości z dnia [...], wpisując zamiast o powierzchni "10.377 m2" powierzchnię "1,1088 ha", z kolei po numerze parceli 1 (część) dodało "po wydzieleniu katastralnym nr parceli 20/1, karta mapy 58". Skreślono również wiersz 12, 13, 14 i 15.

J. G. zwrócił się do Ministerstwa Infrastruktury z wnioskiem o stwierdzenie nieważności powyższych orzeczeń oraz postanowienia z dnia [...]. Zarzucił, że wywłaszczenie rażąco naruszało art. 8 dekretu z dnia 26 kwietnia 1949r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych, gdyż w wezwaniu do dobrowolnego odstąpienia nieruchomości nie podano konkretnej ceny określonej na podstawie art. 28 dekretu.

Po rozpatrzeniu powyższego wniosku Minister Transportu i Budownictwa decyzją z dnia [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Odwoławczej Komisji Wywłaszczeniowej przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w G. z dnia [...] oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w G. z dnia [...] o wywłaszczeniu części nieruchomości położonej w G. przy ul. [...] stanowiącej własność J. G., sprostowanego postanowieniem z dnia 13 grudnia 1963r. W ocenie tego organu orzeczenie z dnia [...] Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w G., które wywłaszczało część wyżej opisanej nieruchomości położonej w G. przy ul. [...] stanowiącej własność J. G., utrzymane następnie w mocy decyzją Odwoławczej Komisji Wywłaszczeniowej przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w G. z dnia [...], nie narusza art. 8, art. 5 oraz art. 28 dekretu z dnia 26 kwietnia 1949r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych (Dz. U. z 1952r. Nr 4, poz. 31). Minister Transportu i Budownictwa stwierdził, że organ dokonujący wywłaszczenia w prowadzonym postępowaniu wywłaszczeniowym zastosował się do art. 8 dekretu, w myśl którego czynnością wstępną bezwzględnie wymaganą było wezwanie właściciela nieruchomości do jej odsprzedania z wyznaczeniem ceny. Zdaniem tego organu postępowanie wywłaszczeniowe przeprowadzono bez naruszenia prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. albowiem wniosek o wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego nie naruszał przepisów art. 5 oraz art. 28 dekretu.

Strona 1/18