Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie ustalenia odszkodowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędziowie: Sędzia NSA Mariola Kowalska (spr.) Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 176/18 w sprawie ze skargi M.S. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] listopada 2017 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 sierpnia 2018 r. sygn. akt IV SA/Wa 176/18, po rozpoznaniu sprawy ze skargi M.S. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania oddalił skargę.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosła M.S. Zaskarżyła wyrok w całości.

Sądowi I instancji skarżąca kasacyjnie zarzuciła

I. naruszenie prawa materialnego:

a) art. 157 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 roku (Dz. U. Nr 115, poz. 741) przez jego błędną wykładnię i uznanie, że kwestia merytorycznej prawidłowości operatu szacunkowego może być jedynie oceniona przez organizację zawodową rzeczoznawców majątkowych w sytuacji, gdy art. 157 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami nie wyłącza szczególnych uprawnień i obowiązków organów administracji przewidzianych w przepisach szczególnych, w tym regulujących postępowanie dowodowe;

II. naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy:

b) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, dalej w skrócie: "p.p.s.a.") w zw. z art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a. poprzez:

- brak należytej analizy przez Sąd zgromadzonego przez organy I i II instancji materiału dowodowego, w szczególności sporządzonego w sprawie operatu szacunkowego mimo, że rzeczoznawca posługiwał się nieokreślonymi skalami ocen i kryteriami, a dokonana wycena nie mogła zostać uznana za w pełni logiczną, spójną i odzwierciedlającą rzeczywiste cechy wycenianej nieruchomości, co miało istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku;

- arbitralne uznanie przez Sąd, iż postępowanie organów administracji było prawidłowe, w szczególności, iż wobec wątpliwości co do operatu szacunkowego zgłaszanych przez strony postępowania, organy administracji podjęty wszelkie czynności niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, mimo że nie zwrócono się do rzeczoznawcy o uzupełnienie operatu lub wyjaśnienie istniejących wątpliwości w formie pisemnej lub w obecności stron.

Mając na uwadze powyższe zarzuty skarżąca kasacyjnie wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie. Wniesiono o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sprawę niniejszą rozpoznano na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 15zzs4 ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U.2000.1842 ze zm.), który pozwala przewodniczącemu zarządzić przeprowadzenie posiedzenia niejawnego, jeżeli uzna rozpoznanie sprawy za konieczne, a przeprowadzenie wymaganej przez ustawę rozprawy mogłoby wywołać nadmierne zagrożenie dla zdrowia osób w niej uczestniczących i nie można przeprowadzić jej na odległość z jednoczesnym bezpośrednim przekazem obrazu i dźwięku. Powyższa regulacja nie przewiduje konieczności uzyskania zgody strony na rozpoznanie sprawy w powyższym trybie.

Strona 1/4