Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant: starszy asystent sędziego Maciej Stojek po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. D. i P. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 22 grudnia 2014 r. sygn. akt III SA/Gd 731/14 w sprawie ze skargi D. D. i P. D. na decyzję Pomorskiego Kuratora Oświaty w Gdańsku z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary grzywny organowi z powodu niewykonania wyroku w sprawie sygn. akt III SA/Gd 1/14 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. D. i P. D. solidarnie na rzecz Pomorskiego Kuratora Oświaty w Gdańsku kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 22 grudnia 2014 r., III SA/Gd 731/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę D. i P. m. D. w przedmiocie wymierzenia grzywny organowi z powodu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 5 marca 2014 r., III SA/Gd 1/14.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że zgodnie z art. 154 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania oraz w razie bezczynności organu lub przewlekłego prowadzenia postępowania po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny.
Przepis art. 154 § 1 p.p.s.a. wprowadza szczególną sankcję dla organu administracji na bezczynność w rozpoznaniu sprawy występującą po wydaniu wyroku uchylającego wydaną w sprawie decyzję. Przez niewykonanie wyroku należy uznać takie działanie organu, które następuje po zwrocie akt administracyjnych organowi przez sąd administracyjny, a który to organ pozostaje w bezczynności w podjęciu lub kontynuacji postępowania administracyjnego mającego na celu zakończenie sprawy decyzją administracyjną lub w innej formie przewidzianej prawem.
Sąd uznał, że taka sytuacja nie miała miejsca w niniejszym przypadku. Jak bowiem wynika z akt administracyjnych prawomocny wyrok z 5 marca 2014 r. został wysłany i doręczony wraz z aktami administracyjnymi Pomorskiemu Kuratorowi Oświaty w Gdańsku w dniu 30 maja 2014 r. Organ ten po upływie 4 dni roboczych przekazał akta sprawy wraz z kopią prawomocnego wyroku Sądu do Zespołu Orzekającego Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Wejherowie (organu I instancji) przy piśmie z 5 czerwca 2014 r. w celu załatwienia sprawy z uwzględnieniem wytycznych zawartych w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Pismem z 17 czerwca 2014 r. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Wejherowie poinformowała skarżących o stanie prowadzonego postępowania.
Podkreślić należy, że celem uregulowania zawartego w art. 154 § 1 p.p.s.a., jest zapobieżenie bezczynności organów administracji po wyroku uchylającym zaskarżoną decyzję. Bezczynność ta może polegać na zaniechaniu wydania decyzji przez organ właściwy, jak i na zaniechaniu innych czynności niezbędnych, by doprowadzić do wydania decyzji. W niniejszej sprawie nie mamy do czynienia z bezczynnością organu, którego ukarania domagali się skarżący, gdyż Pomorski Kurator Oświaty, będący organem odwoławczym niezwłocznie po otrzymaniu z sądu akt sprawy wraz z odpisem prawomocnego wyroku przesłał je do organu I instancji, a zatem uczynił zadość swemu jedynemu obowiązkowi, który obciążał go na tym etapie postępowania. Nie był on bowiem uprawniony do wydania decyzji lub dokonania jakichkolwiek czynności w ramach postępowania pierwszoinstancyjnego. Zatem, brak było zatem podstaw do wymierzenia grzywny zgodnie z żądaniem skarżących.