Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędziowie NSA Joanna Banasiewicz NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.) Protokolant specjalista Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 grudnia 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 782/10 w sprawie ze skargi A.M. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności aktu nadania ziemi oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 28 grudnia 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 782/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. M. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] marca 2010 r. nr GZgn-057-613-63/09, którym utrzymane zostało w mocy postanowienie Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] czerwca 2009 r. nr GN.V-72292/85/2000. Postanowieniem tym odmówiono zawieszenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności aktu nr [...] Powiatowej Komisji Ziemskiej w Wągrowcu z dnia [...] grudnia 1947 r. o nadaniu S. S, gruntu z parcelacji majątku P.. Stwierdzenie nieważności dotyczyło części aktu nadającego działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym "czworaki".
Z wnioskiem o zawieszenie postępowania nadzorczego wystąpił A. M., uzasadniając, iż jego wynik zależy od toczących się przed sądem powszechnym dwóch postępowań - jednego o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem w sprawie eksmisji A. M. z lokalu w budynku "czworaki", drugiego o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym.
Organy odmawiając zawieszenia postępowania uznały, iż brak jakiegokolwiek związku przyczynowego pomiędzy rozstrzygnięciem sprawy stwierdzenia nieważności aktu nadania ziemi a toczącymi się postępowaniami przed sądem powszechnym, zatem nie zachodzi okoliczność, o której mowa w art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., na co powoływał się A. M..
Oddalając skargę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podzielił pogląd organów, podkreślając, że sprawy toczące się przed sądem powszechnym nie są zagadnieniem wstępnym w sprawie postępowania o stwierdzenie nieważności aktu nadania ziemi, pozostaje to bowiem bez wpływu na to postępowanie.
Reprezentowany przez kuratora - adwokat K. W., A. M. wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku, domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie i zarzucając, na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, iż Wojewódzki Sąd stwierdził, że toczące się przed sądem powszechnym postępowanie nie stanowi zagadnienia wstępnego, w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., w postępowaniu o stwierdzenie nieważności aktu nadania ziemi, jednak odnosi się to tylko do postępowania o eksmisję z lokalu, a pominął dot. uzgodnienia treści księgi wieczystej. Nie rozpoznał zatem istoty sprawy, co stanowi naruszenie art. 141 § 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zajmując się skargą kasacyjną Naczelny Sąd ocenia, przede wszystkim, czy odpowiada ona wymogom formalnym, a dopiero stwierdziwszy, że tak może przystąpić do merytorycznego jej rozpoznania. Skarga kasacyjna powinna odpowiadać wymogom wskazanym w art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270), dalej "P.p.s.a.", tj. przewidzianym dla każdego pisma procesowego, a także stawianym tylko tej skardze. Brak któregokolwiek elementu właściwego tylko skardze kasacyjnej powoduje jej odrzucenie, gdyż P.p.s.a. nie przewiduje, tak jak w wypadku braków zwykłych możliwości ich poprawienia. Jednym z wymogów, wskazanych ww. przepisem, dotyczących skargi kasacyjnej jest przytoczenie jej podstaw. Podstawy skargi wskazuje art. 174 P.p.s.a. i przewiduje ich dwie - naruszenie prawa materialnego przez błędna jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie (pkt 1) oraz naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy (pkt 2). Odpowiadające wymogom tego przepisu przytoczenie podstaw skargi kasacyjnej będzie polegało na wskazaniu konkretnego przepisu, konkretnego aktu prawnego oraz charakteru jego naruszenia.