Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia NSA Elżbieta Kremer sędzia del. NSA Jacek Hyla (spr.) Protokolant asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 10 stycznia 2013 r. sygn. akt III SA/Lu 668/12 w sprawie ze skargi D.K. na decyzję Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w L. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania informacji z operatu ewidencji gruntów i budynków 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w L. oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Łukowskiego z dnia [...] kwietnia 2012 r. znak [...], 2. zasądza od Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w L. na rzecz D.K. kwotę 780 (siedemset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrokiem z dnia 10 stycznia 2013 r., sygn. akt III SA/Lu 668/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę D.K. na decyzję Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w L. z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...].
Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy:
Zaskarżoną decyzją wydaną na podstawie art. 7b ust. 2 pkt 2, art. 22 ust. 1 oraz art. 24 ust. 2-5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 193 poz. 1287 ze zm.) utrzymano w mocy decyzję Starosty Łukowskiego z dnia [...] kwietnia 2012 r. o odmowie wydania informacji z operatu ewidencji gruntów i budynków w zakresie udostępnienia numeru księgi wieczystej.
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynikało, że D.K. wystąpiła do Starostwa Powiatowego w L. z wnioskiem o udostępnienie danych z operatu ewidencji gruntów poprzez wskazanie numeru księgi wieczystej założonej dla nieruchomości położonej w S., gmina S. Jako podstawę prawną upoważniającą pozyskanie żądanych danych skarżąca podała art. 24 ust. 2 i 4 w związku z art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne.
Starosta odmówił wydania żądanych informacji, wskazując że z wniosku D.K. wynika jedynie interes faktyczny, polegający na poszukiwaniu majątku właściciela działek o numerach [...],[...] i [...]. Organ zwrócił uwagę, że wnioskodawczyni, jako wierzyciel, może poszukiwać majątku na drodze postępowania cywilnego, a nie administracyjnego. Podanie numeru księgi wieczystej umożliwia dostęp do danych osobowych, a te mogą być wydawane wyłącznie na żądanie podmiotów wyszczególnionych w art. 24 ust. 5 pkt 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. W związku z tym, że wnioskodawczyni nie wykazała interesu prawnego, a jedynie faktyczny, odmówiono wydania żądanych informacji.
Lubelski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w L. w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazał, że numer księgi wieczystej dotyczy informacji ewidencyjnej o charakterze przedmiotowo-podmiotowym i z uwagi na ochronę danych osobowych, jakie zawiera księga wieczysta, informacje takie mogą być udzielane wyłącznie w trybie art. 24 ust. 5 Prawa geodezyjnego i kartograficznego, a więc z uwzględnieniem wszelkich ograniczeń w nim zawartych. Wnioskodawczyni nie wskazała natomiast interesu prawnego uzasadniającego udzielenie jej informacji.
W skardze do WSA w Lublinie na powyższą decyzję D.K. zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego: - art. 24 ust. 2 i 4 w związku z art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne poprzez bezpodstawne zastosowanie art. 24 ust. 5 pkt 3 tejże ustawy i ustalenie, że do udostępnienia informacji dotyczących oznaczenia ksiąg wieczystych prowadzonych dla wskazanej przez wnioskodawcę nieruchomości konieczne jest posiadanie interesu prawnego i w konsekwencji odmowę udostępnienia żądanych danych wobec niewykazania przez skarżącą tegoż interesu.
Skarżąca wniosła o uchylenie decyzji organu pierwszej i drugiej instancji w całości. W uzasadnieniu skargi skarżąca podniosła, że żądała wyłącznie wydania informacji wymienionej w art. 20 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne (numeru księgi wieczystej konkretnie oznaczonej nieruchomości). Art. 20 ust. 1 nie został ujęty w treści art. 24 ust. 5, tak więc dane, które są w nim wymienione nie są objęte zastrzeżeniem udostępniania wyłącznie na żądanie podmiotów wyszczególnionych w tym przepisie, w tym posiadających interes prawny.