Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędzia del. WSA Marian Wolanin (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Adrian Wawer po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2018 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 listopada 2015 r. sygn. akt VIII SA/Wa 125/15 w sprawie ze skargi Burmistrza Gminy i Miasta P. na decyzję Ministra [...] z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania od Ministra [...] na rzecz Burmistrza Gminy i Miasta P..
Zaskarżonym wyrokiem z dnia [...] listopada 2015 r., sygn. akt [...], Wojewódzki Sąd Administracyjny w W., po rozpatrzeniu skargi Burmistrza Gminy i Miasta P., uchylił decyzję Ministra [...] z dnia [...] grudnia 2014 r., Nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Ministra [...] z dnia [...] lipca 2014 r., Nr [...], w zakresie punktu I (pierwszego) dotyczącego stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody R. z dnia [...] października 1991 r., znak: [...] - w części stwierdzającej nabycie przez Urząd Gminy i Miasta P. prawa własności nieruchomości, oznaczonej w jednostce ewidencyjnej P., jako działka nr [...].
W uzasadnieniu wyroku wskazano, że decyzją z dnia [...] października 1991 r., Nr [...] Wojewoda R. stwierdził nabycie przez Miasto i Gminę P. z mocy prawa nieodpłatnie własności nieruchomości oznaczonych w jednostce ewidencyjnej P., składających się z działek o numerach: [...],[...],[...]i opisanych w karcie inwentaryzacyjnej nr [...], stanowiącej integralną część ww. decyzji. Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności powołanej decyzji zwróciła się do Ministra [...] B. Z., reprezentująca H. C. i A. K. - spadkobierczynie właścicielki nieruchomości oznaczonej nr ewidencyjnym [...] - Z. K., zarzucając rażące naruszenie prawa przez skomunalizowanie nieruchomości, która nie była własnością Skarbu Państwa, lecz osoby fizycznej. Decyzją z dnia [...] marca 2004 r., Nr [...], Minister [...] stwierdził nieważność decyzji Wojewody R. z dnia [...] października 1991 r., i następnie utrzymał swoją decyzję w mocy decyzją z dnia [...] lipca 2007 r., Nr [...]. Wyrokiem z dnia [...] listopada 2007 r., sygn. akt [...] Wojewódzki Sąd Administracyjny w W., po rozpatrzeniu skargi Gminy i Miasta P. uchylił obie decyzje Ministra [...] z dnia [...] lipca 2007 r. i z dnia [...] marca 2004 r. zarzucając naruszenie art. 28 kpa ze względu na niezawiadomienie o postępowaniu użytkownika wieczystego działek nr [...] i [...].
Decyzją z dnia [...] lipca 2008 r., Nr [...], Minister [...] ponownie stwierdził nieważność decyzji Wojewody R. z dnia [...] października 1991 r., w części stwierdzającej nabycie z mocy prawa przez Urząd Gminy i Miasta P. prawa własności nieruchomości, oznaczonych w jednostce ewidencyjnej P., składającej się z działek o numerach: [...] i następnie utrzymał swoją decyzję w mocy decyzją z dnia [...] listopada 2008 r., Nr [...]. Wyrokiem z dnia [...] października 2009 r., sygn. akt [...], WSA w W. uchylił decyzję Ministra z dnia [...] listopada 2008 r. ze względu na jej podpisanie przez osobę, która brała udział w wydaniu wcześniejszej decyzji.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2010 r., Nr [...], Minister [...] utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] lipca 2008 r., ale wyrokiem z dnia [...] kwietnia 2011 r., sygn. akt [...], Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uchylił obie decyzje Ministra z dnia [...] kwietnia 2010 r. i z dnia [...] lipca 2008 r. Sąd wskazał, że w sprawie istnieje skomplikowany stan geodezyjno-prawny, a zebrany materiał dowodowy nie odzwierciedla twierdzeń organu, że działki nr: [...],[...] i [...] odpowiadają działce nr [...], której dotyczy akt własności ziemi z dnia [...] marca 1976 r., Nr [...], wydany przez Naczelnika Miasta i Gminy P.. Sąd wskazał również na konieczność ustalenia, czy decyzja Wojewody R. z dnia [...] października 1991 r. wywołała nieodwracalne skutki prawne.