Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.) Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant: starszy inspektor sądowy Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 listopada 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 1135/14 w sprawie ze skargi A.S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 4 listopada 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 1135/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi A.S., E.W. i J.P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z [...] maja 2014 r. nr [...], którym utrzymane zostało w mocy postanowienie Burmistrza Miasta B. z [...] października 2013 r. nr [...].
Postanowieniami tymi odmówiono wznowienia postępowania zakończonego decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego w Olkuszu z [...] lutego 1995 r. nr [...], zatwierdzającą podział nieruchomości nr [...] w B. na działki [...] i [...], której użytkownikami wieczystymi byli J. i M. R. Prawo użytkowania wieczystego działki nr [...] J. i M. R., aktem notarialnym z [...] lutego 1996 r., darowali córce T.P., która wnioskiem z [...] lutego 2006 r., wystąpiła o wznowienie postępowania podziałowego. Decyzjami z [...] marca 2006 r. i [...] czerwca 2006 r. Burmistrza Miasta B. i Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie odmówiono wznowienia postępowania, odmawiając T.P. przymiotu strony, a Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę T.P., wyrokiem z 8 lutego 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 23 lutego 2013 r., sygn. akt I OSK 1123/11, uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu, jak i decyzje organów obu instancji, wyjaśniając, iż z uwagi na tytuł prawnorzeczowy do działki nr [...], na skutek przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, decyzją Burmistrza Miasta B. z [...] września 1998 r., T.P. stała się właścicielką działki, a wobec tego była legitymowana do wystąpienia z wnioskiem o wznowienie postępowania i zobligował organy aby w ponownym postępowaniu z udziałem następców prawnych zmarłej T.P. ustalić czy wniosek o wznowienie postępowania został złożony w terminie.
Odmawiając wznowienia postępowania, wskazanymi na wstępie postanowieniami, organy stwierdziły, iż o decyzji podziałowej T.P. wiedziała już [...] lutego 1996 r., tj. w dacie otrzymania darowizny, zaś wniosek złożyła [...] lutego 2006 r., zatem po terminie.
W skardze na to postanowienie A.Ś., E.W. i J.P. wywodzili, iż okolicznością stanowiąca podstawę wznowienia nie jest istnienie decyzji podziałowej, ale okoliczności stanowiące podstawę jej wydania, a o tych można się dowiedzieć po zapoznaniu się z materiałem dowodowym sprawy, której to czynności T.P. dokonała [...] lutego 2006 r. i wówczas mogła ocenić, czy w dacie wydania decyzji istniały okoliczności faktyczne lub dowody, których organ nie znał.
Oddalając skargę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyjaśnił, że żądając wznowienia postępowania T.P. wskazywała, iż [...] lutego 2006 r., przeglądając akta dot. projektu podziału działki nr [...] dowiedziała się, że został on dokonany w ten sposób, iż granica działek powstałych w wyniku podziału biegnie po południowej ścianie budynku mieszkalnego, w której są okna, drzwi i balkon, czego podział nie uwzględniał, gdyż organ dokonujący podziału nie dysponował projektem technicznym. Wojewódzki Sąd stwierdził, że okoliczności podane przez T.P. nie uzasadniają uznania, że zachowała ona termin do złożenia wniosku o wznowienie postępowania, o wszystkich faktach wiedziała bowiem już w dacie aktu notarialnego, tj. [...] lutego 1996 r., co z aktu tego wynika (załączona do aktu decyzja zatwierdzająca podział), zaś co do usytuowania otworów okiennych i drzwiowych miała wiedzę jako właściciel budynku, co wynika z doświadczenia życiowego.