Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Stebnicka, Sędziowie NSA Jan Paweł Tarno, Tomasz Zbrojewski (spr.), Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 1 września 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Akademii w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lipca 2004 r. sygn. akt I SA 1649/02 w sprawie ze skarg Akademii w K. oraz Prezydenta Miasta K. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 5 czerwca 2002 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej. 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania 2. zasadza od Ministra Infrastruktury na rzecz Akademii w K. kwotę 120 /słownie: sto dwadzieścia/ zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 7 lipca 2004 r., I SA 1649/02 oddalił skargi Akademii w K. oraz Prezydenta Miasta K., na decyzję z dnia 5 czerwca 2002 r., (...) Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, utrzymującą w mocy decyzję własną tegoż organu, z dnia 29 marca 2001 r., (...), którą stwierdzono nieważność decyzji Komisji Odwoławczej Do Spraw Wywłaszczenia przy Ministrze Spraw Wewnętrznych z dnia 23 grudnia 1971 r. i utrzymanego nią w mocy orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w K., z dnia 29 maja 1971 r. w części dotyczącej wywłaszczenia parceli nr 312/13, położonej w K. przy ul. P.
Rozstrzygnięcie powyższe Sąd podjął w następującym stanie faktycznym:
Prezydium Rady Narodowej w K., na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1961 nr 18 poz. 94/ orzekło o wywłaszczeniu nieruchomości, położonej w K., Dzielnica XIV C., przy ul. P., oznaczonej jako I. kat. 312/13, z przeznaczeniem na cele budowy II etapu miasteczka studenckiego. W dacie wydania rozstrzygnięcia, współwłaścicielami nieruchomości były osoby wymienione w postanowieniu Sądu Rejonowego K.-Ś. z dnia 15 września 1978 r. (...) o stwierdzeniu nabyciu spadku po Janie K., zmarłym w dniu 7 lutego 1968 r., tj. M. B. K., Aurelia K.-R. i Bogdan K.
Organ nadzoru badając kwestionowane decyzje stwierdził, iż wywłaszczenie zostało dokonane z rażącym naruszeniem przepisów powołanej ustawy z dnia 12 marca 1958 r., gdyż ubiegająca się o wywłaszczenie Akademia w K., wbrew treści art. 6 ust. 1 ww. ustawy, przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego nie wystąpiła do właściciela o dobrowolne odstąpienie nieruchomości. Z akt sprawy nie wynika, by od dnia 17 maja 1971 r. prowadzenie rokowań natrafiło na przeszkody trudne do przezwyciężenia, gdyż miejsce pobytu i osoby aktualnych właścicieli były znane. Nie było zatem podstaw do zastosowania ust. 4 art. 6 ustawy.
Powyższą decyzję zaskarżyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Akademia w K. i Prezydent Miasta K., wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej.
Akademia wniosła o uchylenie decyzji z dnia 5 czerwca 2002 r. oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji, zarzucając naruszenie prawa materialnego, a w szczególności: art. 6 ust. 4 ustawy o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości; art. 156 par. 2 Kpa poprzez pominięcie okoliczności, iż unieważniona decyzja wywołała nieodwracalne skutki prawne; art. 16 Kpa poprzez naruszenie zasady trwałości decyzji administracyjnych.
Natomiast Prezydent Miasta K. wniósł o uchylenie, względnie stwierdzenie nieważności decyzji organu II instancji podnosząc, że zaniechanie wystąpienia do właścicieli nieruchomości z ofertą dobrowolnego jej zbycia nie może zostać zakwalifikowane jako rażące naruszenie prawa, gdyż organ zrealizował dyspozycję art. 6 ust. 4 ww. ustawy. W dniu rozprawy wywłaszczeniowej, postępowanie spadkowe po Janie K. nie było jeszcze zakończone, a następcy prawni zostali ustaleni dopiero po wydaniu w dniu 15 września 1978 r. postanowienia przez sąd powszechny.