Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.) Sędzia NSA Jerzy Bujko Sędzia WSA del. Aleksandra Łaskarzewska Protokolant st. insp. sąd. Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 20 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej C.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 28 stycznia 2010 r. sygn. akt III SA/Lu 405/09 w sprawie ze skargi C.P. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z Funduszu Pracy uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] i decyzję Prezydenta Miasta Lublina z dnia [...] maja 2009 r. nr [...]
Wyrokiem z dnia 28 stycznia 2010 r. sygn. akt III SA/Lu 405/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę C.P. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...], którą utrzymana została w mocy decyzja Prezydenta Miasta Lublina z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z Funduszu Pracy.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu zapadł w następującym stanie sprawy:
C.P. otrzymał pomoc z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej - gabinet stomatologiczny, w kwocie 11.700 zł na podstawie umowy z dnia [...] marca 2006 r., a następnie wezwany do jej zwrotu wraz z odsetkami. Decyzją z dnia [...] maja 2007 r. Prezydent, działając na wniosek C.P., odmówił umorzenia tej należności, natomiast rozłożył tę należność, wynoszącą na dzień wydania decyzji 13.189,28 zł (11.700 zł + 1.489,28 zł odsetki), na 21 rat, a decyzję tę Wojewoda Lubelski utrzymał w mocy. Decyzja Wojewody została uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 16 października 2007 r. III SA/Lu 320/07, a organ ten, po przeprowadzeniu uzupełniającego postępowania, decyzją z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...], uchylił decyzję Prezydenta i umorzył 50% należności w kwocie 6.729 zł z kwoty zadłużenia na dzień 7 lutego 2008 r. 13.458,37 zł (11.700 zł + 1.758,37 zł odsetki), stwierdzając, że sytuacja C.P. jest trudna, jedyne źródło utrzymania to renta inwalidzka matki, jednak nie taka aby zasadne było umorzenie całej należności, gdyż jakkolwiek nie osiąga on dochodu z prowadzonej działalności, to nie zalega z opłatą składek na ZUS, zaś choć postępowanie egzekucyjne nie zostało wszczęte, to mając na uwadze wyposażenie gabinetu, poręczenie oraz wystawiony weksel należy dojść do wniosku, że uzyskałoby się odpowiednią kwotę. Skarga na tę decyzję została oddalona, wyrokiem z dnia 18 grudnia 2008 r., i wobec tego C.P., wnioskiem z dnia [...] stycznia 2009 r., wystąpił o umorzenie pozostałej części należności, motywując to trudną sytuacją rodzinną, operacjami przebytymi przez matkę, odbywaniem szkoleń specjalistycznych na zasadzie wolontariatu, nieprowadzeniem praktyki z uwagi na awarię wodnokanalizacyjną w 2008 r. Organy obu instancji decyzjami wskazanymi na wstępie, odmówiły umorzenia należności w kwocie 7.553,12 zł (6.729,37 zł należność główna + 823,75 zł odsetki).
Oddalając skargę na tę decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził:
Decyzje w sprawie umorzenia należności z Funduszu Pracy wydawane są na podstawie art. 76 ust. 7 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy i mają charakter decyzji uznaniowych. W tej sprawie organy mogły orzekać tylko w zakresie w jakim sprawa nie została rozstrzygnięta, zatem zbadać tylko te okoliczności, które były nowe w stosunku do sprawy już rozpoznanej, tj. powstałe już po wydaniu decyzji z 23 kwietnia 2008 r. Skarżący nie wskazał natomiast żadnej nowej okoliczności, bowiem wniosek z dnia 19 stycznia 2009 r. powtarza wcześniejszą argumentację (trudna sytuacja, przebyte operacje matki, szkolenie specjalistyczne, awaria wodociągowa), dołączył natomiast deklarację podatkową z 2008 r., wskazującą na uzyskanie dochodu netto w kwocie 36.388,69 zł, co jest kwotą znaczącą.