Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska Protokolant st. inspektor sądowy Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Towarzystwa W. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 października 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1218/10 w sprawie ze skargi Towarzystwa W. w W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6182 Zwrot wywłaszczonej nieruchomości i rozliczenia z tym związane
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 października 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1218/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Towarzystwa W. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] kwietnia 2010 r. w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. Wojewoda Mazowiecki umorzył postępowanie z wniosku Towarzystwa W. zatytułowanego, jako: "wniosek o zwrot nieruchomości" położonej w Warszawie przy ul. [...] (dawniej ul. [...]), stanowiącej działkę gruntu o powierzchni 8.303 m2. Wojewoda stwierdził, że wnioskodawca, żądając przeprowadzenia postępowania w trybie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., nie wskazał decyzji administracyjnej ani postanowienia organu administracji, które miałyby być przedmiotem oceny w postępowaniu nadzorczym. Z treści wystąpień wnioskodawcy wynika bowiem, że postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności ma dotyczyć dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279), na mocy którego przejęto nieruchomość przy ul. [...] na własność Państwa.

W odwołaniu od decyzji organu I instancji Towarzystwo W. podkreśliło, że przejęcie przedmiotowej nieruchomości na własność Skarbu Państwa z mocy przepisów dekretu o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy było bezprawne, bowiem organy władzy państwowej nie wydały żadnej decyzji, w oparciu, o którą nastąpiłoby skuteczne przejęcie posiadania tej nieruchomości. Tym samym nieruchomość ta, w świetle obowiązującego prawa, nie została nigdy skutecznie przejęta na rzecz Skarbu Państwa.

Minister Infrastruktury rozpatrując odwołanie stwierdził, że nie może ono zostać uwzględnione. W uzasadnieniu zajętego stanowiska organ odwoławczy wyjaśnił, że by postępowanie w trybie przepisu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. mogło zostać merytorycznie rozstrzygnięte, niezbędnym jest wskazanie przez wnioskodawcę konkretnego aktu administracyjnego, który winien być przedmiotem oceny w tym postępowaniu. Natomiast z pism Towarzystwa W. złożonych do akt sprawy nie wynika, aby intencją wnioskodawcy było wzruszenie konkretnej decyzji administracyjnej, czy konkretnego postanowienia.

Organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądowym, przedmiotem postępowania nieważnościowego może być wyłącznie decyzja administracyjna lub postanowienie, na które przysługuje zażalenie, czyli akty stosowania prawa. Zarówno dekret z dnia 26 października 1945 r., jak i wskazane przez wnioskodawcę zarządzenie Prezydenta m.st. Warszawy o objęciu gruntów w posiadanie przez Gminę m.st. Warszawy, którego legalność wnioskodawca kwestionuje, są aktami stanowienia prawa i nie rozstrzygają indywidualnej sprawy administracyjnej, ale regulują sytuację prawną powojennych nieruchomości warszawskich.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Towarzystwo W. podniosło, że bezprawne przejęcie przez gminę Miasta Stołecznego Warszawy przedmiotowej nieruchomości nastąpiło na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. przy uwzględnieniu dyspozycji prawnych w nim zawartych, a także aktów wykonawczych ustanowionych dla realizacji celów określonych w tym przepisie. Zdaniem skarżącego analiza przywołanych przez niego aktów prawnych w sposób jednoznaczny wskazuje, że decyzją administracyjną, na której brak powołują się organy orzekające w sprawie, było zarządzenie Prezydenta Miasta o objęciu gruntów w posiadanie przez gminę m.st. Warszawy zamieszczone w dniu 19 kwietnia 1948 r. w Dzienniku Urzędowym 10/48 Rady Narodowej i Zarządu Miejskiego m.st. Warszawy.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6182 Zwrot wywłaszczonej nieruchomości i rozliczenia z tym związane
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury