Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.), Sędzia NSA Anna Lech, Sędzia del. WSA Robert Sawuła, Protokolant asystent sędziego Dorota Kozub-Marciniak, po rozpoznaniu w dniu 2 października 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 1868/11 w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 20 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 1868/11 oddalił skargę A. P. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Aktem notarialnym z [...] czerwca 1974 r. Rep. [...] A. M. zbyła na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość położoną w J., oznaczoną jako działka nr [...] o pow. [...] ha, w trybie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1961 r. Nr 18, poz. 94 ze zm.) z przeznaczeniem pod budowę oczyszczalni ścieków.
Pismem z 5 marca 2001 r. A. M., wystąpiła o zwrot ww. nieruchomości.
Postanowieniem z [...] maja 2003 r., sygn. akt: [...] Sąd Rejonowy [...] stwierdził nabycie spadku po zmarłej w dniu [...] lutego 2003 r. A. M. przez A. P. w całości.
Decyzją z dnia [...] maja 2005 r. nr [...], Starosta [...] odmówił zwrotu nieruchomości położonej w W. w rejonie ulic [...] i [...], oznaczonej jako dawna działka nr [...] (obecnie działki nr [...],[...],[...] i [...] z obrębu [...]).
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...], Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] nr [...] z dnia [...] maja 2005 r.
Skarga złożona na powyższą decyzję została oddalona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 grudnia 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 1642/07.
Pismem z 15 kwietnia 2008 r. A. P. wystąpiła na podstawie art. 145a § 1 K.p.a. z wnioskiem o wznowienie postępowania zakończonego decyzją Wojewody [...] z [...] kwietnia 2006 r. Strona powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 kwietnia 2008 r. sygn. akt K 6/05 (Dz. U. z 2008 r. Nr 59, poz. 369).
Postanowieniem z [...] grudnia 2009 r. nr [...] Wojewoda [...] wznowił postępowanie w sprawie zwrotu przedmiotowej nieruchomości zakończonej decyzją Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...].
Decyzją z [...] stycznia 2011 r. nr [...], Wojewoda [...] odmówił uchylenia ostatecznej decyzji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2006 r., utrzymującej w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] maja 2005 r.
Po rozpatrzeniu odwołania A. P., Minister Infrastruktury decyzją z [...] sierpnia 2011 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Organ stwierdził, że wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną uzależnione jest od tego, czy wniosek spełnia wymogi formalne. W przedmiotowej sprawie, skarżąca jako podstawę wniosku o wznowienie postępowania wskazała art. 145a § 1 K.p.a., opierając swoje stanowisko o wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 kwietnia 2008 r., sygn. akt K 6/05, na mocy którego orzeczono o niezgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej przepisów art. 136 ust. 6, części art. 137 ust. 2 i art. 229a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603) oraz art. 15 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. Nr 141, poz. 1492). W postępowaniu zakończonym decyzją Wojewody [...] z [...] kwietnia 2006r., utrzymującą w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] maja 2005 r., odmawiającą zwrotu przedmiotowej nieruchomości położonej w W., podstawę do orzekania stanowił art. 136 ust. 3 i art. 137 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 1997 r. Nr 115, poz. 741), na podstawie których odmówiono zwrotu całej wywłaszczonej nieruchomości z uwagi na to, że działka została trwale zainwestowana zgodnie z celem wywłaszczenia i nie stała się zbędna. Odmowa zwrotu przedmiotowej nieruchomości nie była natomiast oparta na żadnych z przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, których niezgodność z Konstytucją stwierdził Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 3 kwietnia 2008 r., sygn. akt K 6/05. Skoro, zatem przepisy zakwestionowane przez Trybunał Konstytucyjny nie miały zastosowania w sprawie, organ stwierdził, że przesłanka wznowienia określona w art. 145a § 1 K.p.a. nie wystąpiła i w związku z tym brak jest podstaw do uchylenia decyzji Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2006 r., utrzymującej w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] maja 2005r.