Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łukaszewska- Macioch (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Protokolant Magdalena Cieślak po rozpoznaniu w dniu 7 października 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej "[...]" Sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 5 marca 2008 r. sygn. akt III SA/Kr 964/07 w sprawie ze skargi "[...]" Sp. z o.o. z siedzibą w K. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasad zbywania lokali mieszkalnych stanowiących własność Miasta K. 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od "[...]" Sp. z o.o. z siedzibą w K. na rzecz Miasta K. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 5 marca 2008 r. sygn. akt III SA/Kr 964/07 oddalił skargę "[...]" Sp. z o.o. z siedzibą w K., zwanej dalej "Spółką", na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] sierpnia 2003 r. nr [...] w sprawie zasad zbywania lokali mieszkalnych stanowiących własność Miasta K.
Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że powołaną uchwałą z dnia [...] sierpnia 2003 r., zmienioną następnie uchwałami: z dnia [...] kwietnia 2004 r. nr [...] i z dnia [...] maja 2006 r. nr [...], Rada Miasta K. określiła zasady zbywania lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy Miejskiej K.. Zaskarżona uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w związku z art. 34 ust. 1 pkt 3, art. 68 ust. 1 pkt 7, ust. 3 i ust. 4 oraz art. 67 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.).
Uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] sierpnia 2003 r. Spółka zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie po uprzednim wezwaniu Rady do usunięcia naruszenia prawa. Dla wykazania się legitymacją skargową skarżąca wskazała, iż uchwała pozbawia ją prawa do ubiegania się o zakup mieszkania w budynku mieszkalnym przy ul. [...] w K.. Spółce przysługuje udział w 7/8 częściach nieruchomości zabudowanej tym budynkiem; pozostały udział wynoszący 1/8 przysługuje Miastu K. Skarżąca podniosła, że zaskarżona uchwała narusza art. 34 ust. 1 pkt 3 oraz art. 68 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 t. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) , a także art. 32 ust. 1 i 2, art. 64 ust. 1 i art. 167 ust. 1 Konstytucji RP.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 13 lutego 2007 r., sygn. akt III SA/Kr 1275/06 stwierdził nieważność § § 1, 3, 8 i 10 uchwały Rady Miasta K. z dnia [...] sierpnia 2003 r. oraz orzekł, że ww. przepisy uchwały nie mogą być stosowane.
Na skutek skargi kasacyjnej Rady Miasta K. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 21 września 2007 r., sygn. akt l OSK 947/07 uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji. W uzasadnieniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że pierwszym zagadnieniem w sprawie jest zbadanie, czy Spółka wnosząc skargę posiadała legitymację do zaskarżenia uchwały Rady Miasta K. z dnia [...] sierpnia 2003 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym skargę na uchwałę rady gminy podjętą w sprawie z zakresu administracji publicznej może wnieść do sądu administracyjnego każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone tą uchwałą, po uprzednim wezwaniu rady do usunięcia zarzucanego naruszenia, w sytuacji gdy wezwanie to okaże się bezskuteczne. W orzecznictwie sądowym zwraca się uwagę na istotną różnicę pomiędzy ogólnym postępowaniem administracyjnym uregulowanym w Kodeksie postępowania administracyjnego a postępowaniem w sprawie zaskarżenia uchwały organu gminy do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. W pierwszym z tych postępowań stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie lub kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek (art. 28 k.p.a.). Wystarczy zatem na gruncie tego kodeksu stwierdzić, że w ocenie organu - w przypadku postępowań wszczynanych z urzędu, albo we własnej ocenie podmiotu żądającego wszczęcia postępowania, będzie ono dotyczyło interesu prawnego tego podmiotu, opartego o konkretny przepis prawa materialnego. Odmienna jest sytuacja przy składaniu skargi w trybie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym. Może ją bowiem złożyć wyłącznie podmiot, którego interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone przez skarżoną uchwałę (tak też Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 września 2004 r. sygn. akt OSK 476/04, ONSAiWSA 2005 nr 1, poz. 2). Naruszenie interesu prawnego podmiotu składającego taką skargę musi mieć charakter obiektywny i rzeczywisty. Musi więc uchwała, czy też konkretne jej postanowienia naruszać rzeczywiście istniejący w dacie podejmowania uchwały interes prawny skarżącego. Skarżący zobowiązany jest w swojej skardze, o ile nie wykazać, to przynajmniej z dużą dozą prawdopodobieństwa próbować wykazać, że zaskarżona uchwała naruszyła jego interes prawny lub uprawnienie. Takie wąskie rozumienie legitymacji skarżącego znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 listopada 2003 r. SK 30/02, OTK-A 2003 nr 8, poz. 4). Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał legitymację skarżącej Spółki jedynie z tej przyczyny, że zaskarżona uchwała może potencjalnie utrudnić Spółce realizację uprawnienia z art. 210 Kodeksu cywilnego, tj. żądania zniesienia współwłasności nieruchomości przy ul. [...] w K., to jednak - jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny - nie oznacza naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia. Nie można się zgodzić, że dla uznania legitymacji skargowej Spółki wystarczające jest naruszenie potencjalnego, przyszłego interesu prawnego. Trafnie więc w skardze kasacyjnej Rada Miasta K. podniosła, iż Sąd I instancji błędnie założył, że zaskarżona uchwała mogłaby utrudniać zniesienie współwłasności przedmiotowej nieruchomości w drodze przyznania prawa własności jednemu ze współwłaścicieli z równoczesnym nałożeniem obowiązku spłaty na rzecz drugiego współwłaściciela. Wobec tego, że tych aspektów kwestii legitymacji skargowej "[...]" Sp. z o.o. do wniesienia skargi na uchwałę nie wziął pod uwagę Sąd I instancji, w ponownym postępowaniu Sąd ten winien precyzyjnie i wnikliwie rozważyć kwestię naruszenia przez zaskarżoną uchwałę interesu prawnego lub uprawnienia skarżącej Spółki, jako mającej pierwszoplanowe znaczenie dla dopuszczalności skargi.