Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Kremer (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Sikorska Sędzia del. WSA Jolanta Górska Protokolant: starszy asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Burmistrza Miasta Mikołajki od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 12 grudnia 2017 r. sygn. akt II SA/Ol 917/17 w sprawie ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na zarządzenie Burmistrza Miasta Mikołajki z dnia 28 marca 2008 r. nr 30/2008 w przedmiocie określenia niektórych zasad wydzierżawiania gruntów stanowiących własność Gminy Mikołajki oraz stawek czynszu za dzierżawę nieruchomości gruntowych 1) uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2) zasądza od Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na rzecz Gminy Mikołajki kwotę 390 (trzysta dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 12 grudnia 2017 r. sygn. akt II SA/Ol 917/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, po rozpoznaniu skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego, stwierdził nieważność zarządzenia Burmistrza Miasta Mikołajki z dnia 28 marca 2008 r. nr 30/2008 w przedmiocie określenia niektórych zasad wydzierżawiania gruntów stanowiących własność Gminy Mikołajki oraz stawek czynszu za dzierżawę nieruchomości gruntownych.
Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:
Wojewoda Warmińsko-Mazurski wniósł o orzeczenie niezgodności z prawem § 1 ust. 2, ust. 3 w zakresie sformułowania "i 2", ust. 4 w zakresie sformułowania "2" i § 5 ust. 2 w zakresie sformułowania "mb" zarządzenia nr 30/2008 Burmistrza Miasta Mikołajki z dnia 28 marca 2008 r. w sprawie określenia niektórych zasad wydzierżawiania gruntów stanowiących własność Gminy Mikołajki oraz stawek czynszu za dzierżawę nieruchomości gruntowych. Wskazanym zarządzeniem Burmistrz ustalił minimalne stawki rocznego czynszu dzierżawnego za 1 mb powierzchni nabrzeża wykorzystywanego na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Mianowicie w § 1 ust. 2 zarządzenia Burmistrz podał, że "ustala się minimalne stawki rocznego czynszu dzierżawnego za 1 mb powierzchni nabrzeża jeziora wykorzystywanego: a) na cele prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wypożyczaniem sprzętu pływającego (bez pomostu) 140,00 zł/mb + VAT; b) do przymocowywania postu na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej 150,00 zł/mb (szerokości pomostu) + VAT + 50,00 zł/mb nabrzeża faktycznie użytkowanego przez Dzierżawcę) + VAT". Ust. 3 i 4 § 1 zarządzenia stanowi, że stawki czynszu nie wymienione m.in. w ust. 2 będą indywidualnie ustalane przez Burmistrza, zaś minimalna stawka roczna czynszu wyliczona wg stawek, jak w m.in. ust. 2, nie może wynosić mniej niż wskazana tamże wartość graniczna. Z kolei § 5 ust. 2 zarządzenia stanowi, że "Każdy rozpoczęty m2, mb gruntu uważa się za pełny".
Wojewoda uznał, że nieruchomość gruntowa powinna być wyodrębniona pod względem prawnym (własnościowym) i fizycznym (geodezyjnym), co m.in. oznacza, że powinna posiadać powierzchnię, natomiast wskazana przez Burmistrza jednostka - mb nie jest jednostką pola powierzchni, a jednostką długości. Ponadto - zgodnie z art. 16 pkt 65 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne - stanowiącym powtórzenie art. 9 pkt 19 lit. h ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne, obowiązującego w dacie wydania kwestionowanego zarządzenia - nabrzeża zalicza się do urządzeń wodnych rozumianych jako urządzenia lub budowę służące do kształtowania zasobów wodnych lub korzystają z tych zasobów. Natomiast według definicji Słownika języka polskiego PWN nabrzeże, to umocniony brzeg morza, rzeki, kanału, dostosowany do przyjmowania statków. W rezultacie powyższego skoro nabrzeże nie jest nieruchomością, a urządzeniem wodnym, do przepisy ustawy o gospodarce nieruchomości nie będą miały do niego zastosowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie stwierdzając nieważność zaskarżonego zarządzenia zwrócił uwagę, że zostało ono wydane na podstawie art. 25 w zw. z art. 13 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r., poz. 2147), stanowiącym że gminnym zasobem nieruchomości (nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy) gospodaruje burmistrz (art. 25 ust. 1) i że owe gospodarowanie polega w szczególności na wydzierżawianiu nieruchomości wchodzące w skład zasobu (art. 25 ust. 2 w zw. z art. 23 ust. 7a u.g.n.). Z kolei art. 13 wskazuje na formy obrotu nieruchomościami, a wśród nich także oddanie nieruchomości w dzierżawę.