Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Jan Kacprzak Sędziowie NSA Janina Antosiewicz Witold Falczyński (spr.) Protokolant Anna Krakowiecka po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 29 września 2006 r. sygn. akt IV SA/Wr 350/06 w sprawie ze skargi K. S. na decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do zasiłku przedemerytalnego oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 29 września 2006 r. sygn. akt IV SA/Wr 350/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę K. S. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] w przedmiocie zasiłku przedemerytalnego.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że decyzją z dnia 28 grudnia 2005 r. wydaną z upoważnienia Starosty D. przez Kierownika Powiatowego Urzędu Pracy w D. odmówiono przyznania K. S. prawa do zasiłku przedemerytalnego od 1 stycznia 2002 r., tj. od następnego dnia po złożeniu wniosku o jego przyznanie, stwierdzając, że nie spełnia on przesłanek ustawowych niezbędnych dla nabycia tego prawa. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w myśl art. 37j ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514 ze zm.) zasiłek przedemerytalny przysługuje osobie spełniającej określone w ustawie warunki do uzyskania statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku oraz posiadającej okres uprawniający do emerytury, jeżeli posiada okres uprawniający do zasiłku wynoszący 25 lat dla kobiet i 30 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 15 lat wykonywania prac uznanych w przepisach emerytalnych za zatrudnienie w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Zdaniem tego organu wnioskodawca, jakkolwiek posiada okres uprawniający do zasiłku wynoszący 30 lat i 1 dzień, to jednak nie przepracował w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze wymaganych przepisami prawa 15 lat. Za pracę w szczególnych warunkach organ uznał jedynie pracę wykonywaną w okresie od 1 kwietnia 1985 r. do 24 kwietnia 1989 r. tj. przez 4 lata i 24 dni, wskazując jednocześnie, że brak jest podstaw do zaliczenia okresu pracy w ZPO "[...]" w P. G. w okresie od 17 czerwca 1971 r. do 1 kwietnia 1985 r. jako pracy w szczególnych warunkach. Organ omówił zeznania świadków, wskazując, że nie potwierdzili oni, by K. S. wykonywał pracę przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowodorowym lub pracę w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów w pełnym wymiarze czasu pracy.
Decyzję powyższą utrzymał w mocy Wojewoda D. decyzją z dnia [...] wskazując w uzasadnieniu, że organ I instancji należycie rozważył całokształt materiału dowodowego i ustalił, że brak podstaw do zaliczenia do okresu pracy w szczególnych warunkach okresu pracy odwołującego się w ZPO "[...]" w okresie od 17 czerwca 1971 r. do 1 kwietnia 1985 r. Zatem okres pracy w szczególnych warunkach podlegający zaliczeniu do okresu uprawniającego do zasiłku przedemerytalnego wynosi zaledwie 4 lata i 24 dni (od 1 kwietnia 1985 r. do 24 kwietnia 1989 r.), a więc jest zbyt krotki by pozwalał na przyznanie prawa do tego zasiłku. Organ odwoławczy uznał, że za pracę wykonywaną w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze K. S. można byłoby uznać pracę wykonywaną przy spawaniu, prace wykonywane w kanałach remontowych przy naprawie pojazdów mechanicznych oraz roboty wodnokanalizacyjne przy budowie rurociągów w głębokich wykopach pod warunkiem jednak, że prace te wykonywałby stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, iż strona wykonywała pracę wielorodzajową i oprócz wymienionych prac jej obowiązki obejmowały również szereg innych czynności, stąd nie można uznać, że wykonywała ona te prace stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.