Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Marek Stojanowski, Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.), Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski, Protokolant starszy asystent sędziego Dorota Kozub-Marciniak, po rozpoznaniu w dniu 20 października 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 8 października 2015 r. sygn. akt III SA/Gd 476/15 w sprawie ze skarg H. J. na decyzje Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] oraz [...] w przedmiocie umorzenia zadłużenia z tytułu udzielonej refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla bezrobotnego oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 8 października 2015 r., sygn. akt III SA/Gd 476/15 oddalił skargi H. J. na decyzje Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] oraz nr [...] w przedmiocie umorzenia zadłużenia z tytułu udzielonej refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla bezrobotnego.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Decyzjami z dnia [...] marca 2015 r. skierowanymi do H. J. Starosta S., działając m.in. na podstawie art. 76 ust. 7 i ust. 9 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 2015r. poz. 149 ze zm.), orzekł o odmowie umorzenia części należności w postaci pozostałych do zapłaty odsetek w wysokości [...] zł i [...] zł powstałych w wyniku naruszenia warunków umowy nr [...] z dnia 20.07.2005r. oraz nr [...] z dnia 25.08.2006r. w sprawie refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowisk pracy dla skierowanej osoby bezrobotnej. Organ odmówił także rozłożenia na raty należności głównej w wysokości [...] zł i [...] zł, powstałej z tytułu naruszenia warunków ww. umów.
W uzasadnieniu wydanej decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że H. J. na mocy prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia [...] lutego 2009 r. sygn. akt [...] został uznany za winnego tego, że w dniu 18 maja 2005 r. i 12 czerwca 2006r. w D. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przedstawicieli Powiatowego Urzędu Pracy w S. Stanowisko Zamiejscowe w D. złożył - jako prowadzący działalność gospodarczą w postaci P. H. J. - wniosek o refundację kwoty 28.800 zł oraz kwoty 22.000 zł z tytułu utworzonych stanowisk pracy dla bezrobotnych w wyniku czego w dniu 20 maja 2005 r. oraz 25 sierpnia 2006r. została zawarta umowa nr [...] oraz nr [...] pomiędzy PUP S. a firmą H. Na podstawie tych umów przyznano ww. firmie ze środków Funduszu Pracy refundację poniesionych kosztów w wysokości [...] zł oraz [...] zł, które to kwoty wypłacono H. J. w dniu 09.08.2005 r. i 11.09.2006r. po przedłożeniu sporządzonej przez niego faktury VAT nr [...] datowanej na dzień 25.07.2005 r. oraz faktury VAT nr [...] datowanej na dzień 31.08.2006r.. Z ww. faktur wynikało, że zakupił z firmy P. taśmowy z osprzętem o łącznej wartości brutto [...] zł oraz piłę taśmową rozdzielczą o wartości brutto [...] zł i w związku z tym został zobowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez uiszczenie na rzecz Powiatowego Urzędu Pracy w S. kwoty [...] zł w terminie 1 roku oraz kwoty [...] zł w terminie 2 lat od uprawomocnienia się wyroku.
W wyniku uwzględnienia wniosków H. J. termin zapłaty przedmiotowego odszkodowania został ostatecznie przesunięty na dzień 25 czerwca 2012 r.
Po otrzymaniu przedmiotowego wyroku doszło do wypowiedzenia zawartej umowy o ww. refundację, a następnie do wezwania strony do zwrotu otrzymanych refundacji wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia zawarcia umowy.