Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Kamińska po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 431/13 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/3

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 19 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 431/13, oddalił skargę M. S. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] grudnia 2012 r. w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość.

Sąd I instancji przedstawił następujący stan sprawy:

Wojewoda Łódzki, decyzją z dnia [...] września 2011 r., zezwolił na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie drogi ekspresowej S-8, na odcinkach: węzeł Walichnowy - węzeł Wrocław, węzeł Sieradz Południe - węzeł Łask wraz z infrastrukturą. Decyzja ta dotyczyła m.in. działki nr A/1. Decyzją z dnia [...]września 2012 r., ustalił odszkodowanie za tę działkę w łącznej kwocie 109.169,00 zł. Odszkodowanie w kwocie 29.983,49 zł organ przyznał na rzecz BGŻ S.A. z tytułu wygaśnięcia w stosunku do przedmiotowej nieruchomości hipoteki umownej łącznej zwykłej oraz hipoteki umownej kaucyjnej, natomiast odszkodowanie w kwocie 79.185,51 zł przyznane zostało na rzecz M. S. Do wypłaty odszkodowania zobowiązany został Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, po rozpoznaniu odwołania M. S., decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r., utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] września 2012 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi M. S., uznał, że nie zasługuje ona na uwzględnienie. Wskazano, że w przedmiotowej sprawie należało ustalić czy w operacie szacunkowym, stanowiącym podstawę ustalonego odszkodowania, prawidłowo zostało wskazane przeznaczenie wywłaszczonego gruntu, a co za tym idzie, czy organy dokonały prawidłowej oceny opinii biegłego i na jej podstawie ustaliły wysokość odszkodowania. Stwierdzono, że biegła ustaliła, że na dzień wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla działki nr A/1 obowiązywało Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy Łask, zgodnie z którym wyceniana działka znajduje się na terenie lasów. Przy wycenie nieruchomości biegła zastosowała podejście porównawcze, metodę korygowania ceny średniej i wskazała, że z analizy rynku wynikało, iż dla nieruchomości rolnych i leśnych przeznaczenie nieruchomości zgodnie z celem wywłaszczenia powoduje zwiększenie ich wartości, stąd wycenę oparła na podstawie cen transakcyjnych nieruchomości drogowych, które wystąpiły na terenie powiatu tomaszowskiego, zgodnie z przepisem § 36 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz.U. nr 207, poz. 2109, ze zm.). Podniesiono, że rzeczoznawca ma pewien wpływ na ustalenie wartości nieruchomości, ale to organ dokonuje określenia wysokości odszkodowania na podstawie sporządzonego przez rzeczoznawcę oszacowania nieruchomości i nie jest związany ustaleniami uzyskanej opinii. Organ, wydając decyzję odszkodowawczą, powinien zatem dokonać oceny wiarygodność otrzymanej opinii. Na nim spoczywa również obowiązek dokładnego wyjaśnienia sprawy oraz podjęcia niezbędnych działań zmierzających do prawidłowego ustalenia wartości nieruchomości i należnego za nią odszkodowania. Uznano, że przyjęty w postępowaniu operat szacunkowy sporządzony został zgodnie z obowiązującymi przepisami. Wskazano, że prawidłowo ustalono odszkodowanie przyznane na rzecz BGŻ S.A. z tytułu wygaśnięcia hipoteki umownej łącznej zwykłej i hipoteki umownej kaucyjnej. Zaznaczono, że podstawę ustalenia wartości nieruchomości stanowi jej wartość rynkowa, co oznacza, iż odszkodowanie za przejęte nieruchomości w trybie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 2031) ustala się jako szkodę rzeczywistą w majątku, obejmującą jedynie wartość rynkową nieruchomości. W rezultacie ustalone odszkodowanie nie obejmuje żadnych innych strat, szkód i uciążliwości spowodowanych wywłaszczeniem i lokalizacją drogi. Organy nie mogły uwzględnić okoliczności, że M. S. uzyskał decyzję zezwalającą na zabudowę przejętej nieruchomości, ponieważ nie przedstawiono na tę okoliczność żadnego dowodu.

Strona 1/3