Skarga kasacyjna na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubelskiego w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie upoważnienia Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Rykach do załatwienia indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Stahl sędzia del. WSA Elżbieta Piechowiak Protokolant Kamil Strzępek po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w Rykach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 3 marca 2009 r. sygn. akt III SA/Lu 44/09 w sprawie ze skargi Rady Miejskiej w Rykach na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubelskiego z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie upoważnienia Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Rykach do załatwienia indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/6

Wojewoda Lubelski, rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] grudnia 2008 r. , nr [...] stwierdził nieważność uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w Rykach z dnia [...] października 2008 r. w sprawie upoważnienia Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Rykach do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej. W uzasadnieniu wskazał, że uchwałą Rada Miejska w Rykach upoważniła Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Rykach do załatwiania indywidualnych spraw, w tym do wydawania decyzji administracyjnych, o których mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. Nr 192, poz. 1378, ze zm.), w zakresie nie uregulowanym w art. 4 ust. 2 tej ustawy (§ 1 uchwały). Tym samym, powołując w podstawie prawnej art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym, postanowiła w sposób władczy o przekazaniu wszystkich kompetencji (zarówno organu właściwego dłużnika, jak i organu właściwego wierzyciela) przewidzianych w ustawie o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, kierownikowi ośrodka pomocy społecznej.

Przepisy ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów precyzyjnie określają zadania realizowane w zakresie przyznawania i wypłacania świadczeń z funduszu alimentacyjnego, działania podejmowane wobec dłużników alimentacyjnych oraz organy właściwe do załatwiania tych spraw. Zdaniem organu nadzoru jedynie organ wykonawczy gminy może, na podstawie art. 12 ust. 2 lub art. 4 ust. 3 powołanej ustawy, upoważnić wskazane w tych przepisach osoby (w tym m. in. kierownika ośrodka pomocy społecznej) do realizowania zadań przewidzianych ustawą w zakresie precyzyjnie określonym w art. 12 ust. 2 i art. 4 ust. 3 ustawy, a zatem brak jest podstaw prawnych do decydowania przez radę jaki podmiot ma te zadania wykonywać.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 3 marca 2009 r. sygn. akt III SA/Lu 44/09, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Rady Miejskiej w Rykach na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubelskiego z [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie upoważnienia Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Rykach do załatwienia indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej oddalił skargę. W uzasadnieniu Sąd wskazał , że przepisy ustawy z 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. Nr 192, poz. 1378 ze zm.) nakładają określone obowiązki na organy administracji publicznej oraz przyznają tym organom stosowne uprawnienia. Ustawodawca zdefiniował pojęcie organu właściwego dłużnika (art. 2 pkt 9 powołanej ustawy) i organu właściwego wierzyciela (art. 2 pkt 10 powołanej ustawy). Jest nim wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dłużnika alimentacyjnego (osoby uprawnionej).

Prawodawca nie przyznał organowi uchwałodawczemu gminy kompetencji do upoważnienia kierownika ośrodka pomocy społecznej lub innej jednostki organizacyjnej gminy by ten realizował zadania ustawowe, a w szczególności by wykonywał pewne czynności lub wydawał decyzje administracyjne. Ustawa jednoznacznie reguluje kwestię udzielania upoważnień do wykonywania zadań objętych jej zakresem przedmiotowym oraz zakresu tych upoważnień.

Strona 1/6