Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji orzekającej o wywłaszczeniu za odszkodowaniem części nieruchomości
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Elżbieta Stebnicka Sędziowie Sędzia NSA Irena Kamińska Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska ( spr.) Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 marca 2005 r. sygn. akt I SA/Wa 77/05 w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji orzekającej o wywłaszczeniu za odszkodowaniem części nieruchomości 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie 2. zasądza od Ministra Budownictwa na rzecz J. R. kwotę 280 (słownie: dwieście osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6180 Wywłaszczenie nieruchomości i odszkodowanie, w tym wywłaszczenie gruntów pod autostradę
Inne orzeczenia z hasłem:
Wywłaszczanie nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z dnia 24.03.2005 r. sygn. akt I SA/Wa 77/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. R. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] nr [...], którą utrzymana została w mocy decyzja Wojewody [...] z dnia [...] nr [...], odmawiająca stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Miasta i Gminy [...] z dnia 29.11.1979 r. [...] w przedmiocie wywłaszczenia za odszkodowaniem od J. R. części nieruchomości oznaczonej jako działka nr 4237/2 o pow. 1869 m2, wydzielonej z nieruchomości o pow. 2284 m2 , położonej w [...] przy ul. [...]. W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił, co następuje:

Jak wynika z decyzji wywłaszczeniowej wydanej na podstawie art. 2 i 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadzie i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 ze zm.) nieruchomość była niezbędna pod budowę osiedla mieszkaniowego, zgodnie z decyzja lokalizacyjną z dnia 25.07.1977 r. nr [...] i decyzją o zatwierdzeniu planu realizacyjnego osiedla z dnia 4.05.1979 r. nr [...], zatem cel wywłaszczenia był zgodny z przepisami tej ustawy. W uzasadnieniu decyzji o wywłaszczeniu wskazano, że starania o nabycie nieruchomości w drodze dobrowolnej umowy nie dały rezultatu, stąd po wszczęciu postępowania wywłaszczeniowego i przeprowadzeniu rozprawy, o której strony zostały powiadomione uznano, że zachodzi konieczność wywłaszczenia. W postępowaniu nadzorczym organ wskazał, że choć w niekompletnych aktach archiwalnych nie ma protokółu rozprawy, to nie można uznać, że jej nie było, gdyż w aktach sprawy dot. innej nieruchomości stanowiącej własność J. i J. R. o pow.2282 m2 znajduje się wspólne zawiadomienie o wszczęciu postępowania i terminie rozprawy. Nie zachowały się także elaboraty szacunkowe dot. działki J. R., ale z akt wynika, że zostały dołączone do wniosku o wywłaszczenie, a o odszkodowaniu orzeczono na podstawie opinii rzeczoznawców Urzędu m. [...] i na podstawie wyników rozprawy przeprowadzonej dnia 29.09.1979 r., tak więc nakaz z art. 19 ust. 1 ustawy został zrealizowany i nie ma podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji. Zarzuty skargi są niezasadne, bowiem wnioskującym o wywłaszczenie była Dyrekcja Rozbudowy Miasta [...] - inwestor zastępczy przygotowujący teren i prowadzący budowę, a więc przedsiębiorstwo wskazane w art. 2 ww. ustawy, zatem nie ma podstaw do przyjęcia, aby z tego powodu zarzut, iż decyzja wywłaszczeniowa rażąco naruszała art. 2 i 3 ustawy. Nadto brak akt archiwalnych nie może być podstawa do stwierdzenia w sposób oczywisty i jednoznaczny, że w toku postępowania rażąco naruszono prawo w zakresie procedury obowiązującej w takim postępowaniu. Natomiast co do wymogu udziału biegłych w postępowaniu, o czym mowa w art. 22 cyt. ustawy, to skoro były operaty szacunkowe, strona przyjęła odszkodowanie i nie skarżyła decyzji wywłaszczeniowej, to kwestia wywłaszczenia i odszkodowania nie budziła jej wątpliwości. Organ mógł dokonać rozstrzygnięcia tylko na podstawie akt sprawy, bowiem w postępowaniu nadzorczym należy w sposób niewątpliwy ustalić i wykazać naruszenie konkretnego przepisu prawa, a w niniejszej sprawie organ nadzoru nie miał podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji wywłaszczeniowej.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6180 Wywłaszczenie nieruchomości i odszkodowanie, w tym wywłaszczenie gruntów pod autostradę
Inne orzeczenia z hasłem:
Wywłaszczanie nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne