Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Urszula Wiśniewska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Teresa Liwacz Sędzia WSA Jarosław Szulc Protokolant: Starszy asystent sędziego Daniel Łuczon po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2016r. sprawy ze skargi I. sp. o.o. M. sp. k. we W. na interpretację indywidualną Burmistrza Miasta i Gminy J. z dnia [...] . nr[...] w przedmiocie podatku od nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną 2. zasądza od Burmistrza Miasta i Gminy J. na rzecz I. sp. o. o. M. sp. k. we W. kwotę [...] zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
W złożonym wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości spółka podała, że jest właścicielem obiektów budowlanych stanowiących budowle, które podlegają podatkowi od nieruchomości. Ze względu na swoja formę prawną (spółka komandytowa), wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku dochodowego, podatnikami są wspólnicy spółki. Naturalną konsekwencją braku statusu podatnika podatku dochodowego w przypadku spółki jest brak prawnego obowiązku prowadzenia ewidencji środków trwałych na potrzeby tego podatku. Spółka nie jest także uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowych budowli, a tym samym do uwzględniania ich jako koszty uzyskania przychodów na potrzeby rozliczeń w podatku dochodowym od osób prawnych. Deklarowana podstawa opodatkowania wskazanych obiektów była dotychczas ustalana przez spółkę jako ich wartość początkowa określona na cele amortyzacji bilansowej (tj. zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości a nie przepisów podatkowych).
W związku z powyższym stanem faktycznym spółka zadała pytanie, czy w sytuacji, w której nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych od budowli, podstawą opodatkowania jest ich wartość rynkowa? Zdaniem skarżącej, w sytuacji, w której spółka nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych od budowli, podstawą opodatkowania jest ich wartość rynkowa.
Interpretacją indywidualną z dnia [...]. Burmistrz Miasta i Gminy J. P. stwierdził, że stanowisko zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.
W uzasadnieniu organ powołując się na art. 4 ust. 1 pkt 3 i art. 4 ust. 5 ustawy z dnia [...]. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. nr 95, poz. 614 ze zm.), dalej: "u.p.o.l." wskazał, że co do zasady podstawę opodatkowania budowli stanowi ich wartość ustalana na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku. W przypadku zaś, gdy od budowli nie są dokonywane odpisy amortyzacyjne podstawą opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest ich wartość rynkowa określona przez podatnika na dzień powstania obowiązku podatkowego. W ocenie organu zatem, co do zasady podstawą opodatkowania budowli jest rynkowa "wartość historyczna" (z momentu powstania obowiązku podatkowego), co oznacza, że jeśli w okresie korzystania z niej nie nastąpiły żadne szczególne zdarzenia (np. zmiana przeznaczenia), to dla opodatkowania podatkiem od nieruchomości wartość ta będzie niezmienna, w szczególności nie będzie miało na nią wpływu ani zużywanie się budowli (a więc związany z tym spadek jej wartości), ani też np. wzrost cen usług i towarów (wzrost wartości rynkowej).
W przedmiotowej sprawie podatnik ustalił wartość będącą podstawą obliczania amortyzacji dla posiadanej budowli chociażby dla celów prowadzonej przez spółkę księgowości. Zdaniem organu podatkowego, podatnik uczynił to w oparciu o posiadaną dokumentację na dzień powstania obowiązku podatkowego. Ponadto z przedstawionych informacji wynika, iż przedmiotowe budowle faktycznie są amortyzowane przez spółkę, natomiast od dochodów generowanych przez spółkę zgodnie z brzmieniem odpowiednich przepisów w tym zakresie podatnikami podatku dochodowego pozostają jej wspólnicy, odpowiednio osoby prawne i fizyczne.