Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Pietrasik (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Dudra Asesor sądowy Ewa Kruppik - Świetlicka Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Winiecka po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 maja 2008r. sprawy ze skargi W. K. i P. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek od należności celnych 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w B. z dnia .[...] nr [...] 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w T. na rzecz skarżących kwotę 500 zł ( pięćset złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wnioskiem z dnia [...] W. K. i P. K. wystąpili do Dyrektora Izby Celnej w T. o umorzenie odsetek oraz rozłożenie na raty należności celnych powstałych decyzją Naczelnika Urzędu Celnego w B. z dnia [...] nr [...] utrzymaną następnie w mocy przez Dyrektora Izby Celnej w T. decyzją z dnia [...] nr [...] określającą wysokość należnego cła na wyższym poziomie w związku z negatywną weryfikacją faktury i zamieszczonej w niej deklaracji eksportera o preferencyjnym pochodzeniu towaru zgłoszonego organowi celnemu do procedury dopuszczenia do obrotu. Wniosek swój strona uzasadniła trudną sytuacją finansową.
Pismem z dnia [...] Dyrektor Izby Celnej w T. przekazał wniosek strony do Naczelnika Urzędu Celnego w B. w celu rozpatrzenia.
Naczelnik Urzędu Celnego w B. decyzją z dnia [...] nr [...] odmówił zarówno umorzenia odsetek jak również rozłożenia na raty należności celnych.
W wyniku wniesionego odwołania, Dyrektor Izby Celnej w T. decyzją z dnia [...] nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia.
Naczelnik Urzędu Celnego w B., pismem z dnia [...] przekazał sprawę wniosku w części dotyczącej rozłożenia należności celnych na raty zgodnie z właściwością rzeczową Dyrektorowi Izby Celnej w T., informując jednocześnie, iż pozostała część wniosku, w zakresie umorzenia odsetek od należności celnych zostanie rozpatrzona zgodnie z właściwością rzeczową przez Naczelnika Urzędu Celnego w B.
Pismem z dnia [...] strona sprecyzowała żądanie wskazując, że wnosi o umorzenie zarówno odsetek wyrównawczych jak i odsetek za zwłokę, podtrzymując jednocześnie wniosek w zakresie rozłożenia należności celnych na raty.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego w B. odmówił umorzenia odsetek wyrównawczych.
Od decyzji organu I instancji strona wniosła odwołanie. Zaskarżonemu rozstrzygnięciu zarzuciła nieodniesienie się do żądania w zakresie umorzenia odsetek za zwłokę i wydanie decyzji tylko w zakresie umorzenia odsetek wyrównawczych. Strona wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy, wskazując na niezawinione ze swojej strony okoliczności powstania długu celnego w wyższej kwocie niż zadeklarowana w zgłoszeniu celnym oraz na sytuację finansową uniemożliwiającą spłacenie zaległości.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Celnej w T. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Organ w uzasadnieniu wskazał, że Naczelnik Urzędu Celnego w B. w zaskarżonej decyzji nie będąc prawnie umocowanym do umorzenia odsetek wyrównawczych z powodu trudnej sytuacji materialnej wnioskodawców, działając na podstawie art. 246 § 1 ustawy z dnia 09 stycznia 1997 r. Kodeks celny (Dz. U.
z 2001 r., Nr 75, poz. 802 ze zm.), zasadnie odmówił umorzenia tych należności. Zdaniem Dyrektora Izby Celnej w T., w niniejszym postępowaniu organ nie jest uprawniony do dokonania oceny, co do tego, czy zarejestrowana kwota należności celnych wraz z odsetkami wyrównawczymi była prawnie należna. Takiej oceny organ dokonał już w postępowaniu dotyczącym wymiaru należności celnych wraz z odsetkami wyrównawczymi zakończonym decyzją Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...].