Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz, Sędziowie Sędzia WSA Teresa Liwacz (spr.), asesor sądowy Urszula Wiśniewska, Protokolant pomocnik sekretarza sądowego Małgorzata Antoniuk, po rozpoznaniu w dniu 07 lipca 2005r. na rozprawie sprawy ze skargi T. W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej oddala skargę
I SA/Bd 288 /05
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Celnej w T. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w T. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji z dnia [...] Nr [...] uznającej zgłoszenie celne z dnia [...] Nr [...] za nieprawidłowe.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Celnej ocenił zasadność uchylenia decyzji ostatecznej w trybie art. 265 - § 1 ustawy Kodeks celny i nie znalazł podstaw do uchylenia skarżonego rozstrzygnięcia. W części pierwszej uzasadnienia wskazał, iż regulacja zawarta w art. 265 - § 1 ustawy Kodeks celny stanowi szczególny tryb sanowania wadliwych decyzji. Jej uchylenie, w trybie nadzwyczajnym, może nastąpić wówczas, gdy przemawia za tym interes publiczny lub ważny interes strony, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji. W ocenie Dyrektora Izby Celnej w T. wskazane przesłanki nie zostały spełnione. W drugiej natomiast części swojego uzasadnienia, dla porządku, organ za nieuzasadnione uznał również zarzuty dotyczące powiadomienia dłużnika o kwocie retrospektywnie zarejestrowanych należności celnych w momencie doręczenia decyzji organów celnych o uznaniu zgłoszenia celnego za nieprawidłowe. Organ odwoławczy uznał, iż postępowanie przeprowadzone zostało w sposób właściwy. Potwierdził, że zaskarżone rozstrzygniecie jest zgodne z prawem i nie zachodziła konieczność jego uchylenia, a interes strony był odpowiednio chroniony.
W skardze do Sądu skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości, zarzucając organowi naruszenie przepisów art. 226 § 4, 230 § 1 oraz § 4, art. 2651 ustawy Kodeks celny. Wskazał również, iż organ uchybił zasadom postępowania podatkowego, przez co naruszył przepisy art. 120, art. 121, art. 122, art.124, art. 210 ustawy Ordynacja podatkowa oraz art. 2 i 32 Konstytucji RP.
Skarżący zarzuca organowi, iż w decyzji o uznaniu zgłoszenia celnego za nieprawidłowe określił kwotę niedopłaty długu celnego, lecz nie powiadomił strony o jej retrospektywnym zarejestrowaniu, albowiem tylko poprzez powiadomienie organ może nałożyć na stronę obowiązek zapłaty należności celnych.
W przekonaniu skarżącego nie istnieje przepis prawa pozwalający utożsamiać doręczenia decyzji deklaratoryjnej z powiadomieniem o zarejestrowaniu kwoty wynikającej z długu celnego, na co przywołuje przepisy art. 229 oraz art. 230 Kodeksu celnego. Twierdzi, iż decyzja organu w swojej treści powinna zawierać informację o powiadomieniu dłużnika. Dodaje, iż w przedmiotowej sprawie termin do powiadomienia uległ przedawnieniu i w przekonaniu skarżącego organ winien wydać decyzję o anulowaniu niedopłaty długu celnego.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej w T. wniósł o jej oddalenie, powołując w uzasadnieniu argumentację zaprezentowaną w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Sąd administracyjny bada zgodność zaskarżonej decyzji z punktu widzenia jej legalności, tj. zgodności decyzji z przepisami powszechnie obowiązującego prawa. Z art.145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) wynika, że zaskarżona decyzja winna ulec uchyleniu wtedy, gdy Sąd stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania lub inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mieć ono mogło wpływ na wynik sprawy.