Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Teresa Liwacz (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Leszek Kleczkowski asesor sądowy Mirella Łent Protokolant: pomocnik sekretarza sądowego Magdalena Buczek po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2005r. na rozprawie sprawy ze skargi P. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] 2005r. nr [...] w przedmiocie opłat pobieranych przez organy celne 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w B. z dnia [...] 2005r. nr [...], 2. określa, że zaskarżone postanowienie nie może być wykonane w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w T. na rzecz skarżącej spółki kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
I SA/Bd 550/05
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] 2005 r., numer [...], Dyrektor Izby Celnej w T. utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w B. numer [...]z dnia [...] 2005 r.
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Dyrektor Izby Celnej w T. wskazał, że w dniu 11 lutego 2005 r. zostało wydane polecenie dokonania czynności poza miejscem i czasem urzędowania urzędu celnego numer [...] na wniosek P. złożonego w II Oddziale Celnym w B. Czynności te dotyczyły odprawy bagażu tranzytowego i zostały przeprowadzone przez funkcjonariusza celnego w dniach od 11 do 18 lutego 2005 r. w godzinach nocnych w budynku P. Na podstawie protokołów potwierdzających fakt ich dokonania Naczelnik Urzędu Celnego w B. postanowieniem numer [...] z dnia [...] 2005 r. pobrał opłatę w wysokości [..]. zł.
Na powyższe postanowienie w dniu 7 marca 2005 r. zostało złożone zażalenie, w którym strona skarżąca wniosła o jego uchylenie w całości, zarzucając organowi błędne przyjęcie, że czynności przewidziane w przepisach prawa celnego zostały wykonane poza czasem pracy urzędu celnego oraz niewłaściwe określenie strony postępowania, którą powinien być Minister Infrastruktury.
Dyrektor Izby Celnej w T. postanowieniem z dnia [...] 2005 r., numer [...], utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego. W uzasadnieniu zaskarżonego do WSA w Bydgoszczy postanowienia organ II instancji podniósł, że warunkiem pobrania spornej opłaty było, po pierwsze, złożenie stosowanego wniosku - Skarżąca spółka sama wystąpiła do organu z wnioskiem takiej treści, bez wyraźnego żądania spółki czynności nie mogłyby być przeprowadzone przez funkcjonariusza celnego oraz, po drugie, przeprowadzenie wnioskowanych czynności poza czasem pracy urzędu celnego. W sytuacji, gdy Oddział Celny II w B. urzęduje w godzinach 7.30 - 19.00 wykonywanie przez funkcjonariuszy celnych obowiązków służbowych między godzinami 23.00 a 7.00 odbywa się niewątpliwie poza czasem pracy Oddziału Celnego, co spełnia drugi warunek pobrania spornej opłaty. Dyrektor Izby Celnej w T. za chybiony uznał także zarzut, że stroną postępowania powinien być Minister Infrastruktury. Argumentował, że żaden z obowiązków, które ciążą na Ministrze Infrastruktury, jako organie właściwym do spraw transportu w odniesieniu do lotniczych przejść granicznych, (na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1991 r. w sprawie określenia zakresu obowiązków organów obowiązanych do utrzymywania przejść granicznych oraz źródeł finansowania tych przedsięwzięć, a także określenia zakresu obowiązków organów obowiązanych do osadzania i utrzymywania znaków granicznych na morskich wodach wewnętrznych), nie zobowiązuje do konieczności ponoszenia opłat za czynności, wykonywane na terenie lotniczych przejść granicznych, przez organy administracji państwowej, w tym organy celne.
W skardze do Wojewódzkiego Sądy Administracyjnego z dnia 18 lipca 2005 r. strona skarżąca zarzuciła naruszenie art. 93 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne przez błędne jego zastosowanie i przyjęcie, że dokonana w dniach 11-18 lutego 2005 r. odprawa bagażu celnego w budynku P., wykonana została na zlecenie zainteresowanego poza czasem pracy Urzędu Celnego. Ponadto zarzuciła naruszenie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej przez jego niezastosowanie i nie przyjęcie, że to Minister Infrastruktury pełni funkcję płatnika zobowiązań powstałych na skutek działań powodowanych przez organa celne w ramach kontroli na przejściach granicznych. Ponadto naruszenie § 1 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1991 r. w sprawie określenia zakresu obowiązków organów obowiązanych do utrzymania przejść granicznych oraz źródeł finansowania tych przedsięwzięć, a także określenia organów zobowiązanych do osadzania i utrzymywania znaków granicznych na morskich wodach wewnętrznych przez błędną jego wykładnię i przyjęcie, że administrowanie obiektem przejścia granicznego nie obejmuje ustalenia czasu wykonania odpraw celnych na granicy Państwa przez organy celne. Wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.