Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirella Łent Sędziowie: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz (spr.) Sędzia WSA Ewa Kruppik-Świetlicka Protokolant: Asystent sędziego Daniel Łuczon po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 listopada 2013 r. sprawy ze skargi "F." sp. z o. o. w W. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie obciążenia kosztami badania sprawdzającego 1. uchyla zaskarżone postanowienie 2. określa, że zaskarżone postanowienie nie może być wykonane w całości 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w T. na rzecz "F." sp. z o.o. w W. kwotę [...] zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
Zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Celnej w T. utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w T. z dnia [...]., na podstawie którego organ obciążył "F." sp. z o.o. w W. (skarżącą) kosztami badania sprawdzającego w wysokości [...] zł. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podał, że w dniu [...]. upoważniona przez Ministra Finansów jednostka badająca, tj. Izba Celna w P. Wydział Laboratorium Celne, wydała opinię nr [...] z badania sprawdzającego automatu do gier A. M. M. nr fabryczny [...], nr rejestracyjny [...]. Z opinii tej wynikało, że wskazany automat nie spełniał warunków wymaganych przepisami prawa (wynik badań - negatywny). Wskutek powyższego Naczelnik Urzędu Celnego w T. postanowieniem z dnia [...]. obciążył stronę kosztami przedmiotowego badania sprawdzającego, wskazując w szczególności na art. 23b ust. 5 ustawy z 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009r. Nr 201, poz. 1540 ze zm.) - dalej u.g.h.
W złożonym zażaleniu spółka wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości. Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie:
1) art. 145 § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), dalej O.p., przez jego nieskuteczne doręczenie z pominięciem ustanowionego w sprawie pełnomocnika strony,
2) naruszenie art. 13 § 1 pkt 2 Iit. a w związku z art. 229 O.p. poprzez naruszenie przepisów o właściwości rzeczowej, tj. wydanie rozstrzygnięcia przez Naczelnika Urzędu Celnego w T. w postępowaniu odwoławczym toczącym się przed Dyrektorem Izby Celnej w T. od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w T. wydanej w pierwszej instancji, z przekroczeniem kompetencji wynikających ze zlecenia przez organ II instancji organowi I instancji uzupełniającego postępowania dowodowego, które obejmowało jedynie wykonanie określonych czynności dowodowych, a nie wydawanie jakichkolwiek rozstrzygnięć w sprawie,
3) naruszenie art. 23b ust. 5 w związku z art. 23a ust. 7, z art. 8 u.g.h.
w związku z art. 123, art. 187 § 1, art. 191 i art. 192 O.p. poprzez wadliwe przyjęcie, że zachodzą przesłanki do obciążenia strony kosztami badania sprawdzającego przeprowadzonego w ramach postępowania w sprawie cofnięcia rejestracji, bez uprzedniego rozstrzygnięcia w drodze decyzji, że automat o niskich wygranych weryfikowany w toku postępowania nie spełnia warunków określonych w ustawie. Strona wniosła o skuteczne doręczenie zaskarżonego postanowienia w trybie przewidzianym w art. 145 § 2 O.p. w celu uruchomienia biegu terminu do wniesienia zażalenia, a w razie nieuwzględnienia żądania o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Rozpoznając sprawę w postępowaniu odwoławczym Dyrektor Izby Celnej w T. na wstępie wyjaśnił, że postanowienie w przedmiocie spornych kosztów jest odrębnym aktem administracyjnym, niezwiązanym z istotą sprawy, lecz z czynnościami postępowania. Zatem rozpoznając zażalenie na postanowienie wydane w kwestii kosztów, organ nie jest upoważniony do merytorycznej oceny przesłanek rozstrzygnięcia głównego - o cofnięciu lub odmowie cofnięcia rejestracji automatu.