Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski, Sędziowie asesor WSA Piotr Pietrasz, sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi F. J. C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] października 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku akcyzowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w B. na rzecz skarżącego F. J. C. kwotę 154 zł (słownie: sto pięćdziesiąt cztery złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Dyrektor Izby Celnej w B. decyzją z [...] września 2004 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w S. z [...] czerwca 2004 r. nr [...], którą odmówiono Panu F. J. Ch. (dalej jako skarżący) stwierdzenia nadpłaty podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki [...], rok produkcji 1998.
Powyższa decyzja wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 28 stycznia 2005 r. (sygn. akt l SA/Bk 403/04) została uchylona.
Sąd uznał, że organy celne nie ustaliły w sposób wystarczający stanu faktycznego sprawy, tym samym nie mogły podjąć prawidłowego rozstrzygnięcia. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd podniósł, że w drodze analizy samych przepisów prawa podatkowego nie jest możliwe ustalenie czy obowiązujące przepisy ustawy o podatku akcyzowym wprowadzające zróżnicowane stawki podatku nakładanego na samochody osobowe nie stanowią formy ukrytej dyskryminacji samochodów pochodzących z innych krajów członkowskich i nie stwarzają barier i ograniczeń w wewnątrzwspólnotowym obrocie samochodami używanymi i wymaga oceny aspektów gospodarczych sytuacji, z którą wiąże się opodatkowanie. Uchylając decyzję z przyczyn proceduralnych Sąd zalecił organom celnym, by ponownie rozpoznając sprawę ustaliły czy po dniu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej wystąpił przypadek zarejestrowania po raz pierwszy na terytorium kraju samochodu osobowego (używanego) zakupionego w Polsce po upływie 2-ch lat od jego produkcji w trybie określonym w przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 2003 r. Prawo o ruchu drogowym oraz oceniły, czy w świetle dokonanych ustaleń obowiązujące prawo różnicujące stawki podatku akcyzowego nie jest sprzeczne z normami wspólnotowymi, w tym z postanowieniami art. 90 TWE.
Naczelnik Urzędu Celnego w S. po ponownym rozpatrzeniu sprawy w dniu [...] lipca 2005 r. wydał decyzję nr [...], w której ponownie odmówił stwierdzenia nadpłaty podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki [...]. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, iż nie zachodzi żadna z przesłanek do stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym a zatem nie zaistniały przyczyny powodujące zwrot akcyzy.
Dyrektor Izby Celnej w B. decyzją z dnia [...] października 2005 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji podkreślając, iż przedmiotem postępowania nie było określenie zobowiązania, lecz ustalenie, czy podatek akcyzowy uiszczony przez stronę stanowi podatek nadpłacony lub nienależnie zapłacony. Na tle powyższego organ wskazał, że w myśl art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku. Zdaniem organu podatkowego w rozpatrywanej sprawie obowiązek zapłaty podatku akcyzowego wynikał z powszechnie obowiązujących przepisów prawa tj. ustawy z 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29 poz. 257 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm.). Składając deklarację podatnik dokonał samoobliczenia podatku opierając się na obowiązujących w tym czasie przepisach. Natomiast sprzeczność przepisów prawa wewnętrznego z bezpośrednio stosowanymi przepisami prawa wspólnotowego skutkuje jedynie możliwością odmowy stosowania tych przepisów przez sądy krajowe lub w przypadku istnienia wątpliwości, co do wykładni prawa Unii Europejskiej, wystosowanie przez nie pytania prejudycjalnego do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Organ podkreślił, że uprawnienie to przysługuje jedynie organom władzy sądowej, a nie organom podatkowym, które nie są władne kwestionować mocy przepisów obowiązujących w stosunku do istniejących i wymagalnych zobowiązań podatkowych. W związku z tym, iż organy podatkowe nie mają prawa kwestionować obowiązujących przepisów prawa, organ odwoławczy nie mógł stwierdzić, iż samoobliczenie podatku akcyzowego dokonane przez podatnika w sposób zgodny z tymi przepisami jest nieprawidłowe. Z tego względu Dyrektor Izby Celnej w B. stwierdził, iż nie ma on podstaw prawnych do uznania, że w chwili składania przez stronę deklaracji z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego dla podatku akcyzowego, strona uiściła podatek akcyzowy nienależny lub w kwocie wyższej niż należna.