Sprawa ze skargi na decyzję Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w B. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Melezini, Sędziowie asesor sądowy WSA Justyna Siemieniako, sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi K. A. S. na decyzję Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w B. z dnia [...] listopada 2020 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w B. z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...]; 2. umarza postępowanie w sprawie; 3. zasądza od Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w B. na rzecz strony skarżącej K. S. kwotę 15.318 zł (słownie: piętnaście tysięcy trzysta osiemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/13

I. Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym:

1. Decyzją z dnia [...] lipca 2020 r., nr [...], Naczelnik P. Urzędu Celno-Skarbowego w B. określił K. S. (dalej również jako: Skarżąca) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r. w wysokości 484.927 zł, w miejsce zadeklarowanej kwoty 34.831 zł.

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy organ stwierdził, iż Skarżąca w zeznaniu za 2014 r. nie wykazała do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu w wysokości 1.710.500 zł otrzymanego na podstawie decyzji Prezydenta m. st. W. z dnia [...] lipca 2014 r., nr. [...], ustalającej odszkodowanie za nieruchomość przejętą Dekretem z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz.U. 1945 nr 50 poz. 279, dalej jako: Dekret Bieruta), położoną w W. przy ulicy [...], oznaczonej jako "O.", rejestr hipoteczny [...], dział IV, obecnie stanowiącą część działek ewidencyjnych należących do m. st. W. Nie wykazanie ww. przychodu w konsekwencji skutkowało zaniżeniem należnego podatku dochodowego od osób fizycznych o kwotę 450.096 zł. Organ I instancji uznał, iż uzyskana przez Skarżącą kwota stanowi dla niej przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, (t. j. Dz.U. 2020 poz. 1426 ze zm., dalej jako: u.p.d.o.f.) i nie podlega zwolnieniu określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 29 tej ustawy.

2. Od powyższej decyzji Skarżąca złożyła w dniu [...] lipca 2020 r. odwołanie oraz wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie w całości postępowania w sprawie.

3. Po rozpatrzeniu odwołania organ odwoławczy w osobie Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w B., decyzją z dnia [...] listopada 2020 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Została ona doręczona Skarżącej w dniu [...] listopada 2020 r.

Organ II instancji ustalił, że przedmiotowa nieruchomość została wywłaszczona na podstawie Dekretu Bieruta. W dniu wywłaszczenia jej właścicielami byli W. D. i R. D. Postanowieniem Sądu Powiatowego dla m. st. W. z dnia [...] stycznia 1960 r., sygn. akt [...], spadek po R. D. nabyli: żona W. D. w 2/10 częściach spadku oraz dzieci J. D. w 5/10 częściach i W. R. D. w 3/10 częściach. Wobec tego J. D. i W. D. stali się następcami prawnymi poprzedniego właściciela. Natomiast faktycznej możliwości władania wywłaszczoną nieruchomością zostali pozbawieni po dniu [...] kwietnia 1958 r. (w dniu [...] maja 1964 r. sporządzony został protokół zdawczo-odbiorczy dotyczący przekazania inwestorowi terenu obejmującego między innymi nieruchomość przy dawnej ul. [...]), co wynika z uzasadnienia decyzji Prezydenta m. st. W. z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...]. Oznacza to, że byli oni uprawnieni do odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość jako następcy prawni poprzedniego właściciela pozbawieni faktycznej możliwości władania nią po dniu [...] kwietnia 1958 r., co oznacza także, że ponieśli rzeczywistą szkodę.

Strona 1/13