Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędziowie WSA Bożena Suleja (spr.), Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2013 r. sprawy ze skargi E. S. na interpretację Burmistrza Miasta W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę.
Burmistrz Miasta W. interpretacją indywidualną z dnia [...] nr [...], działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b, art. 14c i art. 14 k § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm. - dalej O.p.), uznał stanowisko E.S. przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2012 r. za nieprawidłowe oraz stwierdził, że lokal mieszkalny zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej (wynajem turystom) podlegać będzie opodatkowaniu wg stawek odpowiednich dla działalności gospodarczej tj. określonych w art. 5 ust. 1 pkt. 2 lit. b ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm. - dalej u.p.o.l).
Uzasadniając wydaną interpretację organ wskazał, że w ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawczyni planuje zakupić lokal mieszkalny. Jest już właścicielką innego mieszkania, gdzie jest zameldowana i faktycznie mieszka. Nowo nabyty lokal będzie wykorzystywany w dwojaki sposób - będzie służył właścicielce, jej rodzinie i znajomym (wyjazdy na weekend, urlop, wakacje itp.), natomiast w pozostałym czasie będzie wynajmowany (apartament wakacyjny, miejsce krótkotrwałego zakwaterowania). Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, zatem uzyskane dochody będzie rozliczała jako pożytki z rzeczy. Celem pozyskania klientów planuje umieścić ogłoszenie na internetowych serwisach turystycznych.
W związku z powyższym zadano pytanie: czy od nowo nabytego lokalu wnioskodawczyni obowiązana będzie uiszczać podatek od nieruchomości obliczony z zastosowaniem stawek podatkowych odpowiednich dla budynków mieszkalnych, tj. z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a u.p.o.l., czy też z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b tejże ustawy (stawki jak dla działalności gospodarczej)?
Jednocześnie wnioskodawczyni przedstawiła własne stanowisko, zgodnie z którym lokal ten będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości wg stawek odpowiednich dla budynków mieszkalnych tj. z art. 5 ust. 1 pkt. 2 lit. a u.p.o.l. z uwagi na fakt, iż nie będzie on zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej gdyż takiej działalności nie prowadzi i nie będzie prowadziła.
Uzasadniając przyjęte stanowisko wnioskodawczyni wskazała, że prowadzony przez nią najem nie będzie stanowił działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tj. Dz. U. z 2010 r.
Nr 220, poz. 1447 ze zm. - obecnie tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 672 ze zm. - dalej u.s.d.g.). Cytując fragment wyroku WSA w Poznaniu z dnia 28 kwietnia 2009 r. sygn. akt III SA/Po 974/08 wskazała, że z uwagi na fakt, iż najem lokalu prowadzony będzie sporadycznie, tj. tylko w okresie kiedy jako właścicielka nie będzie z niego korzystała, działalność ta nie będzie działalnością gospodarczą. Podniosła dalej, że w przypadku budynków mieszkalnych możliwość zastosowania stawki jak dla działalności gospodarczej zastrzeżona jest tylko dla sytuacji, gdy są one "zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej". Zaznaczyła przy tym, że w orzecznictwie sądowym przyjmowane jest stanowisko, iż pojęcie "zajęte na" jest pojęciem węższym od "związane z". Powołując się na wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17 kwietnia 2012r. sygn. akt I SA/Wr 196/12 wskazała, że zajęciem na cele działalności gospodarczej będą faktyczne czynności polegające na przeznaczeniu i wykorzystywaniu nieruchomości do prowadzenia działalności.