"Myjnia bezdotykowa jako zespół urządzeń technicznych zamontowanych w części budowlanej niezbędnej do ich funkcjonowania, tworzy wraz z tę częścią całość techniczno - użytkową, co przesądza kwalifikację jej do budowli na podstawie art. 1 a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 849 ze zm.) w związku z art. 3 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 z zm.), zgodnie z którym, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć m.in. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak (spr.), Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia WSA Bożena Suleja, Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. [...] S.K.A. we W. na interpretację Burmistrza Miasta T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością A spółka komandytowo-akcyjna z siedzibą we W. - dalej określana zamiennie "wnioskodawczyni", "Spółka" lub "skarżąca") wniosła skargę na interpretację indywidualną nr [...] w zakresie podatku od nieruchomości, wydaną w dniu [...] r. przez Burmistrza Miasta T.
Do wydania zaskarżonej interpretacji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Skarżąca Spółka złożyła w dniu 21 listopada 2012 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidulanej przepisów art. 1a ust. 1, art. 2 ust. 1 oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 ze zm., dalej: u.p.o.l.) przedstawiając następujący stan faktyczny:
Wnioskodawczyni jest właścicielem myjni bezdotykowej, znajdującej się w T. przy ul. [...], na terenie dzierżawionym od B sp. z o.o. w K. Obiekt myjni samochodowej posiada podpory, dach, ściany boczne i nie jest trwale związany z gruntem. Zgodnie z postanowieniami umowy dzierżawy, po zakończeniu okresu dzierżawy Spółka zobowiązana jest do demontażu dokonanych naniesień (myjni samochodowych) i przywrócenia terenu do stanu pierwotnego. Nakłady na myjnię zostały rozliczone na dwie odrębne pozycje środków trwałych:
a) budowlę, stanowiącą konstrukcję myjni zaliczoną według KŚT do rodzaju 103,
b) technikę myjni kontenerowej oraz urządzenia towarzyszące w postaci technologii myjni, zaliczone według KŚT do rodzaju 449, 445.
Urządzenia myjni - jak wskazała Spółka - zapewniają dodatkową funkcjonalność zdatnego do użycia obiektu budowlanego.
Na tym tle sformułowano następujące pytania:
1) Czy zakwalifikowanie myjni do budowli jest prawidłowe?
2) Czy opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości będzie podlegać część budowlana myjni, bez wyposażenia technicznego ?
3) Kto będzie podatnikiem podatku od nieruchomości od obiektu myjni?
Prezentując własne stanowisko strona stwierdziła, że:
1) Myjnię należącą do niej należy zakwalifikować jako budowlę;
2) Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości będzie podlegała jedynie część budowlana myjni;
3) Podatnikiem podatku od nieruchomości jest Spółka będąca właścicielem myjni.
Burmistrz Miasta T., działając na podstawie art. 14j § 1 w zw. z § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: O.p.), wydał interpretację indywidualną, w której stwierdził, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku, w części dotyczącej podstawy opodatkowania myjni jest nieprawidłowe (pytanie nr 2), natomiast za prawidłowe uznał stanowisko odnośnie zakwalifikowania myjni jako budowli (pytanie nr 1) i stwierdzenia, że Spółka jest podatnikiem podatku od tej nieruchomości (pytanie nr 3).
Spółka zakwestionowała powyższą interpretację w części dotyczącej podstawy opodatkowania, składając skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, który wyrokiem z dnia 20 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Gl 496/13, na podstawie art. 146 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: P.p.s.a.), uchylił zaskarżoną interpretację. W uzasadnieniu wskazał, że interpretację wydano w oparciu o niepełny opis stanu faktycznego, gdyż jego istotne elementy Spółka podała dopiero w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa oraz w skardze do Sądu, co nie mogło mieć wpływu na treść wydanej interpretacji. Sąd podkreślił, że dla prawidłowej oceny, czy wyposażenie techniczno-technologiczne myjni stanowi całość techniczno-użytkową lub czy jest to urządzenie techniczne związane z myjnią, zapewniające możliwość użytkowania myjni zgodnie z przeznaczeniem, w postaci przyłącza i urządzenia instalacyjnego, niezbędne będzie porównanie zakresu art. 3 pkt 3 i art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane i rozstrzygnięcie w świetle ich brzmienia o przedmiocie opodatkowania.