Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie wartości celnej towaru, kwoty długu celnego oraz kwoty podatku od towarów i usług
Uzasadnienie strona 14/15

W niniejszej sprawie organy celne ustalając materiał porównawczy zasadnie kierowały się takimi względami jak: podobny rodzaj towaru (objęty tym samym kodem CN), podobna ilość, renoma ("niemarkowy" towar wschodnioazjatycki), bardzo zbliżony przedział czasowy, ten sam kierunek handlu, takie same warunki dostawy, podobna ilość towaru objęta całym zgłoszeniem celnym, jak i podobna ilość tego rodzaju w zgłoszeniu, co doprowadziło do przyjęcia w oparciu o te kryteria jako materiału porównawczego odpowiednio zgłoszeń z dnia [...] stycznia 2007 r. oraz z dnia [...] grudnia 2006 r. a następnie - z uwzględnieniem dyspozycji art. 151 ust. 3 RWKC - uznania, że jest to wartość najniższa.

Sąd podziela również ustalenia organu celnego, wynikające z uwzględnienia art. 151 ust.4 RWKC, co do niemożności wskazania, czy towary brane pod uwagę w materiale porównawczym były wytworzone przez tego samego producenta, co towar sprowadzony przez skarżącego. Z żadnego dokumentu przedstawionego z kwestionowanym zgłoszeniem celnym nie wynika bowiem, kto był producentem importowanych towarów. Kwestii tej nie wyjaśnił również sam skarżący, który na wezwanie organu poinformował jedynie, że nie posiada danych o producencie towarów, gdyż dokonał zakupu od podmiotu mającego siedzibę w Niemczech i nie kontaktował się z producentem.

W ocenie Sądu chybiony okazał się również zarzut naruszenia art. 142 ust. 1 lit.d i art. 151 RWKC oraz art. 30 ust. 2 lit.b WKC, które miało polegać na ustaleniu wartości celnej towaru przy użyciu metody porównania towarów podobnych, pomimo że w zgłoszenich porównawczym nie był importowany towar o takiej samej jakości i renomie. W uzasadnieniu skargi rozszerzono to jeszcze o takie elementy jak posiadanie znaku handlowego i poziom handlu. Co do kryterium jakości nie można zgodzić się przede wszystkim z ferowanym przez skarżącego poglądem, że importowany przez niego towar miał obniżoną jakość, co wynikało z załączonej do zgłoszenia faktury, w której "jakość jest wskazana jako obniżona z uwagi na brak udzielenia gwarancji i zakup tzw. końcówek magazynowych". W fakturze nr [...] z dnia [...] lutego 2007 r. (k. 7 akt administracyjnych) brak jakichkolwiek zapisów dotyczących jakości towaru, podobnie jak w samym zgłoszeniu celnym - w opisie towaru (pole 31). Za organem celnym zwrócić należy też uwagę, że w kontrakcie z dnia [...] lutego 2007 r. (k.8), przy określeniu przedmiotu umowy, gdzie zostały wymienione rodzaje sprzedawanych artykułów, nie ma żadnej wzmianki o ich jakości i wbrew stanowisku skarżącego nie tłumaczy tego "ogólnikowość" kontraktu. Warto też wskazać na klauzulę kontraktu zapisaną w warunkach płatności o treści "Ceny na poszczególne towary zostaną uzgodnione telefonicznie", która też w żadnej mierze nie naprowadza na to, żeby owa cena miała zależeć od jakości towaru. Również z zapisów dotyczących przeprowadzonej rewizji celnej (k. 22 v.) nie wynika, żeby towary w postaci tkanin, były "szczególne" co do jakości. Z etykiet umieszczonych na rolkach nie można było stwierdzić materiału, z którego zostały wykonane. Całkowicie nietrafny jest przy tym zarzut, że funkcjonariusz celny nie poszukiwał wad na potwierdzenie obniżonej jakości towarów.

Strona 14/15