Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stefan Kowalczyk Sędziowie Sędzia WSA Dariusz Skupień (spr.) Asesor WSA Alina Rzepecka Protokolant Krzysztof Garbacz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2007 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz podatku od towarów i usług oddala skargę.
Pismem z 12 grudnia 2005 r. [...] prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Firma Handlowa [...] wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] sierpnia 2005 r. nr [...], która uchyliła decyzję nr [...] z dnia [...] września 2003 r.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Jednolitym dokumentem administracyjnym SAD z dnia [...] lipca 2003 r. nr [...] Agencja Celna [...], jako przedstawiciel pośredni [...] dokonała zgłoszenia celnego towaru tj. - tkaninę i dzianinę, które objęto procedurą dopuszczenia do obrotu w procedurze uproszczonej. W zgłoszeniu zadeklarowano stawkę celną w wysokości 9 %. Do zgłoszenia dołączono świadectwa pochodzenia z [...] kwietnia 2003 r. nr [...] oraz z [...] kwietnia 2003 r. nr [...].
Naczelnik Urzędu Celnego decyzją z dnia [...] września 2003 r. nr [...] uznał wpis do rejestru za nieprawidłowe w zakresie wartości celnej towaru oraz kwoty długu celnego i dokonał ich ponownego ustalenia.
W lipcu 2003 r. organ celny przesłał w/w świadectwa pochodzenia do weryfikacji. Po zbadaniu autentyczności świadectw organy celne z Korei i Tajwanu poinformowały, iż przedłożone świadectwa nie są autentyczne.
Postanowieniami z dnia [...] lutego 2004 r. Naczelnik Urzędu Celnego wznowił postępowanie celne w sprawie zakończonej decyzją z dnia [...] września 2003 r. skarżący przedstawił nowe świadectwa pochodzenia, które również zostały negatywnie zweryfikowane.
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2005 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego uchylił decyzję z dnia [...] września 2003 r. nr [...] w części dotyczącej zastosowania stawki celnej oraz ponownie dokonał określenia kwoty długu celnego i należnego podatku od towarów i usług. W uzasadnieniu decyzji organ l instancji wskazał, iż świadectwo pochodzenia towaru w wyniku weryfikacji okazało się nieautentyczne, należało więc zastosować stawkę autonomiczną.
Agencja Celna [...] w ustawowym terminie złożyła od powyższej decyzji odwołanie, której rozpoznanie zakończyło się wydaniem przez Dyrektora Izby Celnej decyzji z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...] utrzymującej w mocy decyzję organu l instancji. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, iż zgodnie z § 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 października 1997 r. pochodzenie towarów wymienionych w wykazie nr 3 do tego rozporządzenia musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia. Do towarów, których pochodzenie nie zostało udokumentowane świadectwem pochodzenia, ale jeżeli można ustalić kraj lub region pochodzenia tych towarów, stosuje się stawkę celną autonomiczną lub stawkę celną konwencyjną, jeżeli jest wyższa od stawki celnej autonomicznej. Za dowód pochodzenia towarów jest uznawane świadectwo pochodzenia prawidłowo wystawione w kraju, z którego dokonano wywozu towaru (art. 13 ust. cyt. wyżej rozporządzenia), a świadectwo pochodzenia przedłożone w niniejszej sprawie jest nieautentyczne i w związku z tym nieważne.
Organy celne nie mają uprawnienia kwestionować uzyskanych drogą oficjalną wyników weryfikacji, ani domagać się od władz weryfikujących udowodnienia, że weryfikacja została przeprowadzona zgodnie z właściwością przepisów obowiązujących w danym kraju. Biorąc pod uwagę negatywny wynika weryfikacji świadectwa pochodzenia przeprowadzonej przez organy w Korei i Tajwanie należało zastosować stawkę wyższą - autonomiczną.